vrijdag 31 december 2010

Golf Nieuwsbrief december 2010 nr 3

Beste golfers,

De laatste wedstrijd in 2010 is gespeeld en dat was met enige vertraging de driestokken wedstrijd welke we op 22 december j.l. hadden willen spelen. Ook hier regent het wel eens en daardoor waren er een tweetal wedstrijden in december uitgevallen. Schreven we in onze voorgaande Nieuwsbrief december nr 2 dat het gebruik van een trolley toegestaan was, wat schetste onze verbazing dat Jan Kager, de man in kwestie dus, rustig aan de wedstrijdtafel bij de leiding kwam klagen omdat hij gezien had dat iedereen een trolley meegebracht had en hij niet. Ja Jan ,was het antwoord, dat heb je kunnen lezen, maar overigens terzijde, jij gebruikt toch nooit een trolley want jij draagt altijd al een tas. Zo ook deze middag en we laten in het midden dat het er nu een was van de Mercadona of Carrefour, maar het was helemaal niks.

Op naar de tee en daar sjokte Jan op zijn eigen wijze met gebogen hoofd, clubs over zijn schouder en zijn plastic tasje eraan bungelend, maar met gedachten aan revanche. Hij was dus vooraf “ effe weze oefene “ en dat zat in zijn kop. Geweldige afslag, goed vervolg, een tactische derde slag en daar lag de bal van Jan netjes op de green. Een goede putt naar de cup en met een triomfantelijke vijf – een Par dus – op de eerste van Amarillo. Dat beloofde wat voor de rest van de wedstrijd, maar zoals het zo vaak gaat, verging hem dit ook. Goede afslagen en prachtige putts op de oefengreen, maar niet in de wedstrijd en dus geen goede einduitslag. De beste scores, na de prachtig Par 5 van Jan Kager, op Amarillo eerste hole waren: Carla met 6, Henk met 6, Jos Smit een 9 en tot slot 9 spelers met een vet rapportcijfer 10. We laten de wedstrijd verder voor wat hij was, veel keuze uit de tas was toch niet mogelijk en het komt in deze wedstrijden meer aan op techniek en tactiek. De beste scores werden binnen gebracht met Bruto/Netto door Carla Kager 103/82, Henk Uiterwaal 105/79 en Jos Smit in de negenholes wedstrijd met 61/43. Geen Birdies deze middag, maar één Par in de wedstrijd over negenholes en acht Parren in de wedstrijd over achttienholes.

Toch nog even terug naar de man die nog wel eens uitgebeeld wordt op een spotprentje bij rijke zakenlieden en wat aan de muur hangt met het onderschrift : ”en hij gaf alles weg “ . Op Verde hole vijf, de hole waar heel veel Kalkoenen ????? vaak lopen te schooien was alleen Jan in beeld en het was een gemis om geen fototoestel bij ons te hebben. Het plastic tasje rammelde in de wind en de Kalkoenen ???? (wie weet welk soort het werkelijk is) zijn zowel slim als dom. Groot en klein en 19 soortgenoten hadden alleen oog voor de man met de baard en zijn plastic tasje. Geen weet wat hij heeft weggegeven en noemen we deze hole voortaan maar Jan Jan en zijn eenden.

Tijdens het wachten op de laatste binnenkomers konden we nog genieten van de laatste wedstrijden van het NK schaatsen op TV in de lounge en waren er ook spelers die toch wat eerder waren weggegaan en dat was jammer. Zij konden dus niet getuige zijn van de geweldige eindspeech van Herman van Strien die waarlijk op oudejaarsavond een show van een uur kan weggeven. Heerlijk om ook die kwaliteiten eens te mogen beluisteren. In het dankwoord van de wedstrijdleiding brachten we naar voren dat iedereen die had meegespeeld in 2010 bedankt werd voor deelname, want zonder deelnemers geen wedstrijd. We meldden dat deze middag geen wedstrijd was geweest waar prijzen te winnen waren zoals een voetreis naar El Terron met een bakkie als troost en dat we deze keer ook niet die fraaie “ flightbag” als prijs zouden uitdelen. Wel hebben we uitleg gegeven over de problemen welke we besproken hadden met de leiding van Islantilla Golf en de oplossing die was aangedragen. Vervolgens een beetje kalm aan te doen met de echte competitiewedstrijden omdat de meesten toch nog moeten wachten op hun Federatiekaartje 2011 voor het op peil houden van hun handicap en we op korte termijn een wedstrijd Vossenjacht gaan organiseren. Tot slot werd er gewezen op het feit dat op de site van de NGF :www.ngf.nl veel oefenstof en kennis te vinden is over wat en niet mag in wedstrijden en dat er leuke boekwerkjes te koop zijn met uitleg en tekeningen.

Dit laatste boekje is overigens wel voor de jeugd, maar oudjes gaan op kinderen lijken in hun doen en laten en dus is dit boekwerkje ook zeker voor ons zeer interessant.

De wedstrijd was er dus geen met prijzen maar voor iedereen wèl met een kleine verrassing. Belangrijk voor iedereen die eerder is vertrokken zonder presentje : achter de balie van de receptie in de centrale hal kun je vanaf vandaag alsnog het presentje in ontvangst nemen als je aan deze wedstrijd hebt meegedaan.

Onderstaand geven we nog even wat belangrijke informatie voor de rest van het seizoen dat eindigt op woensdag 1 juni 2011 met een spetterende wedstrijd. De volgende Ranking wedstrijden worden gespeeld op de dagen : 19 januari – 2 februari – 23 februari – 2 maart – 16 maart –13 april – 18 mei.

Dit was het voor de laatste keer in 2010 en we zien jullie graag weer op woensdag 5 januari 2011.

Met groeten aan allen van

De wedstrijdleiding.

Islantilla, 30 december 2010.

woensdag 24 november 2010


Dagje Algarve

Vrijdag 12 november zijn we met een dertigtal Cigüeña-ers naar de westpunt van de Algarve gereden.
Met gids Anneke hebben we een heerlijk "schoolreisje" gemaakt.
Of eigenlijk moet je zeggen aan de lippen van juf Anneke, want tijdens de busreis kregen we een perfecte geschiedenisles over verleden en heden van de Zuid-West kust van Portugal.
In en rond Lagos werden we geconfronteerd met het roemrijke verleden van de zeevaarders onder leiding van Hendrik de Zeevaarder.
Wat is Lagos toch een mooi stadje en het museum dat wij bezochten is ook zeer de moeite waard. Echt voor elk wat wils, van een prachtige schelpenverzameling tot mooie modelbootjes en veel geschiedenis over het roemruchte verleden van Portugal en dan ook nog een hele boze gids op de koop toe, boeiend.
Hoogtepunt van de dag was toch wel het boottochtje langs de schitterende rotskust tussen Lagos en de westpunt. Mooi rustig weer maakte dat mogelijk en het zonnetje gaf voldoende licht voor makkelijke fotografie.
Na Lagos reden we natuurlijk door naar de Westpunt. Ook een logische trekpleister voor toeristen, maar toch altijd weer boeiend, al zou je daar dan weer wat meer turbulentie wensen. Nu waren de Atlantische golven eigenlijk wat te rustig, maar de vissertjes boven op de hoge gevaarlijke rotsen waren wel weer heel spectaculair.
En ook erg interessant waren natuurlijk de poncho's die in de kraampjes langs de weg werden aangeboden. Gedurende de reis wisselden die sterk in prijs, wat bij de dames veel opwinding te weeg bracht.
Met een heerlijk maal in het bijzonder gezellige restaurant van Helma en Vincent ergens hoog in de nachtelijke bergen van Portugal besloten we deze fijne dag.

Wiebe













woensdag 17 november 2010

Dansfeest La Cigüeña






Dansfeest op La Cigüeña, zondag 14 november 2010

Outfit helemaal o.k. Zwarte cowboyhoed, dito lange jas, laarzen en een gitaar, ziedaar een Look a Like van de Amerikaanse zanger Johnny Cash. Toen ook vervolgens nog eens de song “A Thing Called Love” ten gehore werd gebracht, dachten wij als bewoners van La Cigüeña helemaal dat we Johnny Cash op bezoek hadden. Het was echter Country & Western zanger JJJohns, maar die deed niet onder voor Cash himself.

Hij vormde het hoogtepunt van een middag Country & Western, voor meer als 60 bewoners van La Cigüeña en uitgenodigde gasten, in onze theaterzaal. Het werd een geweldig dansfeest, georganiseerd door o.a. de bewoners Jet en Co Ouwendijk, die de JJJohns Country & Western Band helemaal uit Silves in Portugal, naar ons resort hadden gehaald. De beentjes gingen dan ook regelmatig van de vloer en menig applaus viel JJJohns ten deel. Zoals gezegd was zijn Johnny Cash imitatie werkelijk geweldig en als je de ogen dicht deed, was het verschil niet te horen. Niet alleen bewoners hadden het fijn, maar ook diverse gasten uit de omgeving. Zelfs van een camping in Isla Cristina, waren ze op het feest afgekomen. Een shuffle naar achter een shuffle naar voor en zo ging het dansen maar door. Het resultaat voor sommigen van ons, die lessen Linedance volgen, bij Jet Ouwendijk, elke dinsdag middag in de theaterzaal. Maar ook goed was te zien, dat een aantal van onze bewoners, het stijldansen niet had verleerd. Het kon en mocht allemaal en om nog even een break in te lassen, was er een leuke loterij, met grappige prijsjes. Echt Hollands!

Na afloop verplaatste het dansvolk zich naar ons restaurant, waar weer een heerlijk buffet klaar stond. Een mooie afsluiting van een geweldige dag, die naar meer smaakt.

Wim den Dunnen



maandag 6 september 2010

La Cigüeňa Open 2010


Op woensdag 20 oktober 2010 zal het tweede La Cigüeňa Open Golftournooi worden gehouden. Het tournooi is onderdeel van de wekelijkse cyclus op het Resort La Cigüeňa. De inschrijving staat open, zoals de naam ook aangeeft, voor spelers van buiten en spelers van La Cigüeňa Golf die een ronde golf willen spelen op de prachtige 27 holes golfbaan van Islantilla Golf.


Wedstrijdvorm

De vorm waarin de wedstrijd over 18 holes zal worden gehouden is Superbal, ook wel genoemd Mexican of Texas Scramble Ambrose. Een wedstrijd waarbij drie, vier of vijf spelers een team vormen. Allen slaan af, waarbij van elk van de teamleden minstens vier maal het teeshot als beste bal moet worden gekozen.

Vervolgens slaan alle spelers hun tweede slag, vanaf de plaats waar de beste bal ligt. De derde slag wordt door alle spelers gedaan vanaf de plaats waar de beste tweede slag is terecht gekomen en zo voort, totdat de hole is uitgespeeld.

Het team met de laagste Netto score over achttien holes is winnaar.

Handicapverrekening : Bruto score minus { ( som van alle Playing Handicaps : aantal spelers ) maal ½ } = Netto score.

Afslag Dames : Damestee

Afslag Heren : Herentee

De wedstrijd zal worden gespeeld op de lussen Azul/Amarillo.


Inschrijving

In verband met het hoogseizoen voor golf in oktober hebben we slechts de beschikking over tien starttijden vanaf 13.00 uur. Vervolgens starten we om de tien minuten. Een beperkt aantal inschrijvingen kunnen we dus verwerken en we streven ernaar om spelers van buiten en hier intern, mee te laten spelen.

De inschrijving staat open voor spelers en speelsters die in het bezit zijn van een golfkaart van een Federatie die tevens is aangesloten bij de European Golf Association. Spelers of speelsters van La Cigüeňa Golf met een abonnement kunnen zonder meer inschrijven. De inschrijving sluit op 20 september a.s. Uitsluitend via e-mail bij : annet.uiterwaal@gmail.com


Golfequipment

De mogelijkheid bestaat om ter plekke golfequipment te huren. Dit dient u aan te geven bij inschrijving evenals het gebruik van een buggey of trolley.


Prijzen

Na afloop van de wedstrijd zal de prijsuitreiking plaatsvinden in de lounge van Restaurant La Tulipa op het Resort.


Diner

Onderdeel van het tweede La Cigüeňa Open Golftournooi is een gezellig gezamenlijk diner, waarbij na afloop de prijsuitreiking zal plaatsvinden. Indien u geen interesse heeft in deelname aan het diner dan verzoeken wij u dit ook in de email aan te willen geven.


Algemeen

Voor eventuele nadere vragen kunt u altijd contact opnemen met de wedstrijdleiding onder het volgende telefoonnummer : +34 959873224 en bij voorkeur na 21.00 uur.


Algemene Informatie

Aanvang wedstrijd : 13.00 uur – 13.10 uur enz.

Melden wedstrijdleiding : 12.00 uur

Kosten greenfee : 39 euro p.p. Abonnementhouders n.v.t

Kosten huur equipment : 20 euro per set

Kosten huur trolley : 5 euro

Kosten huur elektr. Trolley : 13 euro

Kosten huur buggey : 35 euro per buggey

Kosten bijdrage diner : 16 euro p.p

Locatie diner : Restaurant La Tulipa op het Resort

Sluiting inschrijving : 20 september 2010



Wij kijken uit naar uw inschrijving.


Met vriendelijke groet,


De webstrijdleiding

maandag 16 augustus 2010

Start nieuw seizoen

Beste golfers,

De vakantie maanden juni-juli en augustus zitten er weer bijna op en we gaan weer van start op woensdag 1 september a.s. om 13.20 uur.
Omdat we niet precies weten wie er wel en niet zijn, verzoeken we iedereen om zich via de mail in te schrijven voor 18 holes of 9 holes op 1 september a.s.

Graag bericht uiterlijk 27 augustus aan: annet.uiterwaal@gmail.com

Verder berichten we jullie dat we op 20 oktober a.s. het 2e La Ciguena Open zullen houden en kun je deze datum ook alvast noteren. Ook hier via de mail aanmelden en de inschrijving sluit uiterlijk op 20 september a.s. De spelvorm zal Texas Scramble zijn en we hebben de beschikking over tien flights.
Over de verdere invulling van de dag met alles erop en eraan (prijs deelname, prijsuitreiking, diner etc.) zullen we jullie nog informeren.

In het vertrouwen jullie hiermede voldoende te hebben bericht.

Met vriendelijke goet,

De wedstrijdleiding

vrijdag 13 augustus 2010

Een geweldige ervaring



Onze 25ste trouwdag hebben we, evenals jaren later onze 40ste en 50ste huwelijksfeest, gevierd met familie, heel goede vrienden en in een later stadium natuurlijk ook de kleinkinderen.

Hiermee wil gezegd zijn dat de jubilea toen plaats vonden onder voor ons vertrouwde omstandigheden. Of anders gezegd, we vierden onze feesten in een min of meer intieme kring.

Toen 8 augustus 2010 naderde had vooral ik – Maud in mindere mate – enige schroom om onze 60ste trouwdag bekend te maken aan de bewoners van La Cigüeña, waar wij inmiddels ook deel van uitmaken. Een eventuele viering hier zou in mijn beleving in schrille tegenstelling staan tot de eerdere vieringen van onze trouwdagen. Vandaar de schroom, die ik had. Of een dergelijke attitude al dan niet misplaatst is, kan ik zelf niet beoordelen. Het zit in de genen, denk ik dan maar.

Op een gegeven moment trok ik toch maar de stoute schoenen aan
- uiteraard onder een biertje - en bracht ik mijn “probleem” ter sprake bij een aantal bevriende bewoners. Zij reageerden bijzonder enthousiast en het “moet je doen, Ed” was bij mij blijven hangen. Enfin, zo is toen het balletje gaan rollen. Zo zit ik in mekaar, af en toe heb ik een duwtje nodig.

8 augustus 2010.
We waren toch een beetje gespannen toen we zondag om 20.10 uur het hoofdgebouw naderden, begeleid door zoon Eugene en kleindochter Soleil.

De ontvangst in de receptieruimte was overdonderend.
Alle gasten waren er en zongen ons een welkomstlied toe, die zij van tevoren uitvoerig hadden gerepeteerd.
Maud was al direct zo onder de indruk, dat de tranen niet konden uitblijven. Ik vond het natuurlijk ook fantastisch, maar ik heb me als een man gedragen.

Het feest daarna was er één om nooit te vergeten.

Wat op ons het meeste indruk had gemaakt was dat zo velen allerlei initiatieven hadden ontplooid om er een fantastische feest van te maken. Bovendien ondervonden wij een verwennerij van jewelste. Prachtige cadeaus, een enveloppe met inhoud en wat dies meer zij.
Ik hoorde Maud elke keer zeggen: “Ik schaam mij!”
Wat zij daar precies mee bedoelt ontgaat ook mij, maar zoals ik haar ken bedoeld zij ermee te zeggen dat zij zoveel verwennerij maar moeilijk kan bevatten. Het personeel van het restaurant Tulipa had bovendien ook hun bijdrage geleverd om de feestvreugde te verhogen.

Namen noemen is altijd een heikele kwestie. Noem je een naam, doe je al die anderen tekort. Wij hebben dan ook besloten hier geen namen te noemen. Wij danken in elk geval alle personen, die zo inventief waren, - het componeren van liederen bijvoorbeeld – en daarmee de feestavond tot een succes maakten. Het team van La Cigüeña sluiten wij uiteraard niet uit.

Dank, dank, dank!


Wij, Maud en ik, hebben het hele gebeuren ervaren als vriendschap en liefde.
Bij voorgaande jubilea werd men op naam uitgenodigd.
Nu kwam iedereen heel spontaan het feest opvrolijken.
Wij hadden bij de viering van ons 60-jarig huwelijksjubileum niet het gevoel tussen vreemde mensen te zitten. Het was één grote familie, heel intiem.

Een geweldige ervaring.

Maud en Ed.

woensdag 11 augustus 2010

Informatie over de horizontale splitsing

Klik hier voor meer informatie.

Diamanten Huwelijksfeest op La Cigüeña

Als ik wat rondkuier in de omgeving van La Cigüeña, dan zie ik telkens weer iets nieuws, waarvan ik denk: daar ga ik misschien een column aan wijden ...

...Zo werd er op Zondag 8 augustus 2010 door de bewoners van "La Cigüeña" feest gevierd. Wat was er aan de hand? Eddy en Maud Meulemans trouwden namelijk 60 jaar geleden met de handschoen. Maud vanuit Java en Eddy vanuit het toenmalige Nederlands Nieuw Guinea, waar later ook hun vier kinderen het levenslicht zagen. Van de familie waren aanwezig broer Ruud en zijn vrouw Anita, die recentelijk uit Singapore over zijn gekomen om zich eveneens permanent op La Cigüeña te vestigen. Verder waren speciaal uit Nederland overgevlogen: zoon Eugène en uit Barcelona hun kleindochter Soleil.
Eddy en Maud hadden enkele dagen van te voren een uitnodiging in onze brievenbussen gestopt voor een hapje en een drankje ter gelegenheid van hun 60e huwelijksverjaardag. Verder niks.




Althans, dat was de bedoeling.
Door de medebewoners op het resort werd - in het geheim - snel iets bekokstoofd.
De ontvangst in de lounge begon met een ingestudeerd welkomst lied (onder leiding van Marcella met begeleiding van accordeoniste Annet Uiterwaal. Later volgde nog een speciaal voor die gelegenheid gemaakt lied dat - onder leiding van Henk Uiterwaal en begeleid door accordeonmuziek - als aubade aan het bruidspaar werd gepresenteerd.

Namens alle bewoners werd door Tineke Güttinger een enorm boeket prachtige orchideeën aangeboden. En zo volgden nog een paar cadeaus van diverse medebewoners. Als verrassing trad een jeugdig Spaans duo op (gitaar en zang). Zij hadden hun vriendenaanhang als toehoorders meegenomen. Het waren kinderen van Spanjaarden die in de buurt in hun tweede huis op vakantie waren. Zij vonden het heel interessant om in La Cigüeña te mogen optreden en zo de Nederlandse bewoners te kunnen ontmoeten....

Het werd een gezellige avond en het bevestigt nog eens de saamhorigheid van de bewoners van La Cigüeña.

Bekijkt u de door mij gemaakte foto's eens, om te begrijpen wat ik bedoel. Of kom anders zelf eens bij ons op bezoek om dat andere "La Cigüeña-gevoel' te ervaren, waarvan het bovenstaande een onderdeel is. Volgende keer meer, maar dan over een ander onderwerp.

w.g. Flaneur

dinsdag 3 augustus 2010

Op bezoek bij onze oude buren

Na een gezellig afscheidsdiner, een tweetal jaren geleden, beloofden wij Eva en Eric hen te komen opzoeken in hun nieuw vaderland. Zeventien jaar in het Limburgse dorpje Limbricht waren wij hun achterburen en hebben we heel wat avonden doorgebracht. Discussiërend over van alles en nog wat onder het genot van heel veel glaasjes wijn van vermoedelijk Spaanse oorsprong.
Na het einde van hun werkzaam bestaan in Nederland wilden zij een tweede leven beginnen in het verre Spanje. De horizon van Limbricht was te beklemmend vanwege de vele heuvels in de nabijheid. Trouwens je bent nog een beetje jong en wil nog wat, dus zochten zij een nieuw stekje en vonden dit op La Cigüeña.
Belofte maakt schuld en toen wij in het Spaanse Nerja moesten zijn voor een reünie kwam de gedachte bij ons op om dit te combineren met een bezoek aan Eva en Eric. Een tocht van totaal 6000 kilometer met de auto lag voor ons.

Vol goede moed gingen wij half mei jl. op weg en via de oostkust van Spanje arriveerden wij na vijf dagen in Nerja waar wij konden uitrusten tijdens de reünie en waar de deelname aan het jaarlijks bruisende volksfeest ter ere van een ons onbekende heilige onbetwist het hoogtepunt vormde. Ook al omdat de voorbereiding voor deze happening ons naar een Spaanse dansschool bracht om onze stijve noordelijke gewrichten soepel te maken.
Na afloop vertrokken wij via Sevilla richting Islantilla onder een stralende blauwe hemel. De dame in ons 5 jaar oude navigatiesysteem had er nog niet van gehoord. Na een tocht van ca. vijf uur over nagenoeg lege autobanen arriveerden wij in de buurt van Lepe, van welke plaats onze navigatie wel gehoord had. Daarna werd zij ietwat hysterisch en wilde ons terug naar Nederland sturen. Plotseling zagen wij het complex liggen vanaf de grote weg en vervolgens was het een koud kunstje om ons richting receptie te bewegen.

Het stoppen met dromen was begonnen en de harde werkelijkheid viel op ons. Met enkele Engelse woorden, die wij uit de koffer te voorschijn hadden getoverd,vervoegden wij bij een charmante dame aan de balie, een zo op het oog een echte Spaanse schoonheid. Haar eerste woorden :”U kunt rustig Nederlands praten”, brachten ons even in verwarring. Als rasechte Limbo's werden wij even heen en weer geslingerd tussen het Nederlands en het Spaans maar haar vriendelijke lach deed onze keuze op het Nederlands vallen.
Zij bleek reeds op de hoogte te zijn van ons bezoek en had onze vrienden reeds gewaarschuwd.
Na onze auto te hebben gedropt in een lege garage (waar vind je dat nog in Nederland?) en onze prachtige hotelkamer te hebben betrokken zaten wij spoedig met een glaasje wijn bij Eva en Eric op het terras uitkijkend op een prachtige golfbaan.
Drie heerlijke dagen op dit prachtig complex lagen voor ons [ 23 t/m 26 mei 2010 - Pinksteren]. De rondleiding gaf ons een goede indruk van de vele mogelijkheden die de bewoners hebben op deze toplocatie. Jammer dat er nog maar weinig mensen hun droom hier hebben gevonden. De crisis zal er wel debet aan zijn, evenals de prijzen en de complexe juridische structuur. Eva en Eric huldigen het principe dat je jezelf alleen moet druk maken over zaken die je zelf kunt veranderen want dan leef je het langst. Over de andere dingen moet je jezelf niet te veel ergeren maar slechts verwonderen. Tot grote verrassing konden wij onze bridgelessen te gelde maken op de wekelijkse bridgeavond bij de bewoners, die ons zeer gastvrij opnamen in hun midden. Na ook nog een dagje Portugal en het uitstekend verzorgde ontbijt keerden wij voldaan terug naar Nederland in de wetenschap dat Eva en Eric hun droom hebben verwezenlijkt in hun nieuw paleisje in het verre Spanje.

Jan en Marian Jeurissen
Limbricht - NL.

woensdag 23 juni 2010

Hermandades en het geheim van de puntmuts

Hieronder een kleine greep uit een artikel, geschreven door La Cigüeña bewoner Viktor Güttinger. Het hele verhaal kunt u lezen op deze link: http://www.laciguena.nl/news/Hermandades_en_het_geheim_van_de_Puntmuts_definitief.pdf

Spanje is om honderd en één redenen fascinerend. Over elk aspect van dit land zijn ontelbare boeken geschreven. Wat festiviteiten betreft zijn vooral Semana Santa (de heilige week van Palmzondag tot en met paaszondag) en de diverse Romería’s (bedevaartstochten c.q. Mariavereringen), zeker zoals die in Andalusië plaatsvinden, uitgebreid gedocumenteerd.
Zelf uitermate geboeid door met name deze unieke gebeurtenissen, kon ik echter geen eenvoudig antwoord vinden/krijgen op een paar vragen die ik had:
1. wie vormen de groepen (Hermandades) die zowel bij de Romeria’s als bij Semana Santa zijn
betrokken?;
2. wat is toch de betekenis (van de diverse kleuren en vormen) van de Puntmutsen tijdens de
Semana Santa?
De poging antwoorden te krijgen en vast te leggen op deze vragen is min of meer ontaard in een
woordenlijstje voor de twee belangrijkste festiviteiten van Spanje.

Veel leesplezier!

Golflessen op Resort 'La Cigüeña'

Als ik wat rondkuier in de omgeving van La Cigüeña, dan zie ik telkens weer iets nieuws waarvan ik denk: daar ga ik misschien een column aan wijden...

Deze keer heb ik me verbaasd over de gretigheid waarmee vele permanente bewoners golflessen zijn gaan nemen. Dat zijn niet alleen de ervaren golfers die al een handicap hebben op basis van hun GVB, maar ook de nieuwelingen. Het kan ook niet anders want van ons resort naar het golfclubhuis is slechts 500 meter lopen! Ook het vertoeven op het terras van dat clubhuis is een aangename bezigheid.

De liefhebbers van de golfsport op La Cigüeña vinden het logo van ons resort zo mooi, dat ze niet konden nalaten, om dat logo óók op hun golfshirts en golfpetten te laten aanbrengen. Ze hebben zelfs een eigen vereniging opgericht. En als 'flaneur' verwonder ik me telkens weer om de uiteenlopende merken en omvang van hun golftassen (met inhoud) en de uiteenlopende trolleys waarmee men rondsjouwt... De modieuze variëteit in kleur en merken van de gebruikelijke golfkleding van de dames en heren is ook iets wat 'prettig 'op mijn ge-zonnebrild netvlies valt. Het heeft wel iets!

De golfers van La Cigüeña kan je indelen in een groep die al ervaren is en in een groep die uit beginnelingen bestaat. En allemaal zijn ze genieters van al datgene wat het wonen naast een golfcours biedt: Prachtige natuur; altijd mooi en aangenaam weer; zuivere lucht; aangenaam gezelschap; spelplezier en gesprekstof.

Bekijkt u de door mij gemaakte foto's eens, om te begrijpen wat ik bedoel. Of kom anders zelf eens bij ons op bezoek om dat andere 'La Cigüeña-gevoel' te ervaren, waarvan het bovenstaande een onderdeel is. Volgende keer meer, maar dan over een ander onderwerp.

w.g. Flaneur






maandag 21 juni 2010

WK wedstrijd Nederland - Japan in de 'Rinus Michels' lounge

In de Rinus Michels lounge is de westrijd Nederland - Japan (1-0) met veel interesse gevolgd. Veel oe´s en aa´s en hard gejuich bij het doelpunt! Na de wedstrijd werd er geproost op de goede afloop. De best uitgedoste vrouwelijke oranjefan was een hotelgast en zij was erg blij met haar overwinning. Zij won een cadeaubon voor een gratis knipbeurt bij Eva Reig, de kapster/schoonheidsspecialiste op La Cigüeña!

vrijdag 18 juni 2010

De aanplanting op Resort 'La Cigüeña'






Als ik wat rondkuier op het terrein van La Cigüeña, dan zie ik telkens weer iets nieuws, waarvan ik denk: daar ga ik misschien een column aan wijden... Zo heeft het even geduurd voordat alles in de tuinen van La Cigüeña weer helemaal op orde was. Een gevolg van enkele bouwkundige en installatie-technische werkzaamheden, welke nog uitgevoerd moesten worden, een aantal hevige regenbuien van de afgelopen wintermaanden.

Nu de winter voorbij is, geniet ik van deze lente. De reeds aanwezige palmen, struiken, heesters en bloemen op het resort -waar mijn vrouw en ik nu sinds 2 jaar permanent wonen- beginnen voorzichtig allure te krijgen. De altijd aanwezige zon en de regelmatige besproeiing zetten alles wederom in groei en bloei. De Spaanse tuinlieden maken er weer wat moois van. Verregende en weggespoelde planten zijn vervangen en ook het overwoekerende onkruid is verwijdert. En waar nodig is opnieuw gras ingezaaid.

Als de zon schijnt (en dat doet het hier bijna altijd !), dan komt ook de architectuur van het complex mooi tot zijn recht. De beplanting voegt daar nog een extra dimensie aan toe. En als ik naar de heldere blauwe lucht kijk, dan geeft dat een goed gevoel. Ook voor de overige bewoners / bezoekers, die vanaf hun balkon, hun terras, of in hun achtertuintje, of elders een blik op dit woonoord werpen. Volgend jaar zal een en ander nog uitbundiger en volgroeider zijn.

Bekijkt u de door mij gemaakte foto's eens, om te begrijpen wat ik bedoel. Of kom anders zelf eens bij ons op bezoek om dat andere 'La Cigüeña-gevoel' te ervaren, waarvan het bovenstaande een onderdeel is. Volgende keer meer, maar dan over een ander onderwerp.

W.G. Flaneur

dinsdag 15 juni 2010

WK in Rinus Michels Lounge

In de met vlaggetjes en slingers versierde RINUS MICHELS ARENA (lounge te La Cigüeña) is de eerste wedstrijd van het Nederlands elftal bekeken! De overwinning werd gevierd met veel applaus en gejoel! Annet Uiterwaal is de winnares van de meest origineel uitgedoste Oranje fan en heeft de diner cheque in ontvangst mogen nemen! Hieronder een kleine impressie van de avond.
















De lounge op La Cigüeña, omgetoverd tot het Rinus Michels Stadion






















De winnares, Annet Uiterwaal

Nieuwe biljart

Biljartvrienden,

Vrijdagmiddag 11 juni hebben we een beetje feestelijk de nieuwe biljarttafel in gebruik genomen.
Met een hapje (van Carlos) en een drankje (van Co) was het een gezellige biljartmiddag.

De resultaten vielen wel wat tegen, maar dat kwam omdat iedereen moest leren om te gaan met:
a) de afmetingen van deze tafel, die wat groter en iets hoger is dan de oude, waardoor vooral de wat kleinere leden een probleem kunnen hebben;
b) het feit dat de leiplaten van deze tafel zeer glad zijn, waardoor de ballen veel langer blijven rollen met als gevolg dat je snel te hard stoot.

Het is even wennen dus, maar het is een plezier om op deze tafel te spelen en we hopen dat nog heel lang te kunnen doen.

Dank aan de Coöperatie voor het ter beschikking stellen van de ruimte in de benedenhal van het hoofdgebouw.
Dank aan Dick Vonck en zijn team voor het snel in orde brengen van de elektrisch aansluitingen en het ophangen van de lampen.
Die hangen nog wel iets te hoog omdat de kettingen waar ze aan hangen te kort zijn, maar daar wordt nog wat aan gedaan.

Bij dit bericht vindt u een paar impressiefoto’s van de ingebruikname van het biljart.

Allen een prettige week gewenst.

Met vriendelijke groet,

Co Hasselaar

maandag 14 juni 2010

Golf Nieuwsbrief juni 2010 nr. 1






Beste golfers,

Ontdaan van alle inspanning en organisatie, om ter afsluiting van de competitie een leuke golfdag te organiseren, gaan we over tot de normale gang van zaken en praten we jullie bij via deze Nieuwsbrief.

Eindelijk was het dan zover, woensdag 2 juni 2010, de dag waarop we een gezellige golfdag zouden hebben. En dat is het ook geworden. Prachtig weer, goed gehumeurde spelers, leuke combinatie van flights, voldoende fotografen om alles op de gevoelige plaat vast te leggen, een punctuele starter en tot slot en zeker niet onbelangrijk met dit warme weer op de achtergrond perslucht in de aanslag. Zoals gezegd juni de tweede en alle golfers waren ruim op tijd aan de wedstrijdtafel om zich te melden. Daarna vertrokken alle spelers naar de afslagplaats van VERDE 19 of wel de eerste hole van de wedstrijd. Lekker ontspannen konden we onder de bomen genieten van de afslagen van de vertrekkende teams.
David Copperfield of Hans Kazàn, je wordt belazerd waar je bijstaat, echter niet op La Cigüeňa en vooral niet door de “golfistas “. Beginner of ver gevorderden trokken ten strijde in de laatste wedstrijd van het seizoen in de vorm van Texas Scramble/Ambrose. Een heerlijke wedstrijd met een groot glittergehalte van Erdal en Nikkon. De eerste vanwege de extra opgepoetse golfspullen en de tweede vanwege het mooie weer en vastlegging op de gevoelige plaat. Zoals gezegd een perfecte wedstrijd, een drankje na afloop en wat bijkletsen op het terras van Islantilla Golfclub, daarna een gezamenlijk buffet in de buitenlucht op het terras van La Tulipa op het Resort en tot slot aansluitend de pricegiving ofwel pakjesavond. La Cigüeňa Golf op zijn best met zeker stergevoelens!!!!! Winnaar van deze wedstrijd werd team B met als captain Carla Kager en haar secondanten Joep van den Bos, Lucie Salomons en Tiny Vos. Een bruto score van 76 en na verrekening van hun gemiddelde handicap van 14 kwamen zij uit op 62 slagen netto. In hun wedstrijd scoorden zij 3 Birdies, 8 Parren en 7 Bogeys. De longest drive ging bij de dames naar Carla Kager evenals de Neary. De longest drive bij de heren ging naar Jan Kager en dus werd dit familieuitje een groot succes. Onze felicitaties dus aan team B en de winnaars van de diverse onderdelen. Natuurlijk bedanken we ook de andere deelnemende spelers en hun gevolg, want zonder hen zou deze dag niet geweest zijn wat het is geworden.





Tot zover de wedstrijd en het verslag. Is er dan verder niets te vermelden? Natuurlijk wel!!!!!! Na de vakantie gaan we weer met volle moed verder, gaan we een 2e La Cigüeňa Open organiseren waarbij we een datum in oktober zullen gaan bespreken en wederom in de vorm van Texas Scramble. Houdt dus de Nieuwsbrief in de gaten en kijk af en toe ook eens op de bewonersweblog: La-Ciguena.weblog.com.
Gaan we ook een ranking van de beste golfer publiceren en houden we jullie van verdere ontwikkelingen op de hoogte.


Voor iedereen een prettige vakantie en groet van

De wedstrijdleiding.


vrijdag 4 juni 2010

Laatste Update: Fietstocht van Sevilla naar Santiage de Compostella

Hallo allemaal

27 mei zijn de heren naar het vliegveld van Santiago de Compostello gefietst. Daar moesten ze fiets klaarmaken voor vervoer naar Sevilla. Vandaar uit vlogen ze naar Barcelona waar ze om 14.00 uur waren. Van Barcelona vlogen ze weer naar Sevilla om daar om 22.00 aan te komen, dus hebben ze best lang op het vliegveld van Barcelona moeten wachten voor de aansluiting naar Sevilla. Fiets weer uitpakken en naar Sevilla fietsen. Ze waren om 0.30 uur bij de jeugdherberg waar ze op de heenweg ook al hadden gelogeerd. 28 mei zijn ze op de terugweg gegaan naar Islantilla. Ze zijn nu 86.5 km verder en 5.5 uur fietsen in San Juan de la puerta 15 km van Huelva vandaan. Ze hebben een mooie hostel gevonden waar ze overnachten. 29 mei gaan ze verder met hun tocht en fietsen de laatste loodjes van hun monstertocht en komen dan in de middag of tegen de avond aan bij de Promenade.

Hetty van der List


Namens Cor en Ad

Beste familie, vrienden, medebewoners en alle andere belangstellenden,

Ik heb begrepen dat jullie onze "pelgrimstocht" dagelijks hebben kunnen volgen dankzij de verslagen van Hetty. Onderweg hoorden wij al dat jullie erg met ons meeleefden en dat deed ons goed zeker als wij weer voor de zoveelste keer omhoog moesten fietsen. Spanje is het meest bergachtige land van Europa en dat klopt wel......is onze ondervinding na 1234 km op de fiets.
Op donderdag 27 mei zijn wij naar de luchthaven van Santiago gefietst en, niet verrassend, 12 kilometer omhoog.
Op de luchthaven werden onze fietsten netjes ingepakt voor het transport naar Sevilla waar wij ze 's avonds rond 23 uur weer hebben uitgepakt en in elkaar gezet.
Wij hadden een tussenlanding in Barcelona met wat vertraging zodat wij alles bij elkaar 12 uur onderweg zijn geweest.
Daarna weer ruim 15 km van het vliegveld naar de jeugdherberg in Sevilla die gelukkig 24 uur per dag open is.
Vrijdagmorgen passeerden in de straat achter de jeugdherberg nog een paar groepen "Hermandades" van Sevilla die terugkeerden uit El Rocío. Leuk om al die rijtuigen, huifkarren, paarden, muilezels en mensen in klederdracht langs te zien komen.
Na het ontbijt op pad voor de laatste 150 km naar Islantilla. Op 60 km was ons bekend dat daar een hostal was maar dan zou de laatste etappe 90 km worden. Ondanks een acuut en gelijktijdig optredend ongemak met de stoelgang, waarschijnlijk t.g.v. een glas water dat wij bij de voorgaande koffiepauze hadden opgedronken, besloten wij toch nog door te fietsen. Want er zou zeker!!!! onderdak zijn in Niebla. In dat stadje keerden nog veel meer Rocío-gangers terug dus ongewild hadden wij veel publiek en bekijks. Volgens de politie was er een hotel boven in het dorp maar bij de inwoners van Niebla onbekend en wij moesten maar 13 km doorfietsen naar San Juan del Puerto. Na 86,5 km en 5,5 uur op de fiets (met veel tegenwind) was een lekkere douche welkom in de wel aanwezige hostal.
Na een goed ontbijt zaterdagmorgen met gemengde gevoelens van start voor het laatste stukje naar Islantilla via Huelva, Gibraleon, Cartaya, Lepe en El Terrón. Toch ook nog 65 km maar je ruikt de stal dus geen probleem.
Rond 14:30 uur eindigden wij op de top van de laatste "berg" La Cigüeña waar wij door een klein comité hartelijk werden ontvangen.

De etappes waren meestal zwaar, een enkele keer saai maar ook bijna altijd afwisselend en zeer fraai. Soms door het gevarieerde landschap en in Extremadura door de oogverblindende bloemenpracht in bijna alle kleuren van de regenboog. Daarnaast hadden wij iedere dag leuke contacten of met de plaatselijke bevolking of met medepelgrims.
Dit alles bij elkaar maakte het tot een prachtige tocht en met de ruim 200 foto's een mooie herinnering tot in lengte van jaren.
Bedankt voor jullie belangstelling.
Cor en Ad.


vrijdag 28 mei 2010

Update: Fietstocht van Sevilla naar Santiage de Compostella

Hallo Allemaal

De heren hebben helemaal geen stop gedaan, maar zijn gewoon door gefietst naar Santiago de Compostela. Cor heeft mij een smsje gestuurd dat ze op bestemming waren.
Dus na Rodeiro hebben ze de route verder gevolgt door vervolgens te klimmen en dalen naar Ponte Ledesma.

Over deze brug fietsen ze de provincie A Coruna in. Alweer een pittige klim van zo'n 3 km en ze blijven maar klimmen, o jee wat een pech. Gelukkig dalen ze ook nog wat af en komen ze in Rodino, maar daar begint weer een klim en bij Arins dalen ze gelukkig weer wat. Eindelijk zien ze de contouren van de stad Santiago! Nu dalen ze af naar Rio Sar. Maar voorbij de brug moet er toch weer geklommen worden en komen ze in de oude stad en er moet als maar geklommen worden. De finish is op de Praza de Obradoiro.

Bij Vila de Cruces op 52 km is een overnachting ingebouwd voor ieder die dat wil, omdat deze etappe zwaar is en er flink geklommen moet worden.
10km ten zuidwesten van Vila de Cruces gelegen ruines van het klooster San Lorenzo de Corbociro.


Vila de la Paz op 74km. Als je voorbij dit dorpje bent zie je Pico Sacro (heilige top van 525 meter) liggen.

Ponte de Sar op 92km. Hier ligt de kerk van Santa Maria del Sar en dateert uit de 12e eeuw en was ooit het klooster van de orde van de Tempeliers.



Santiago: Centrale punt van Santiago de Compostela is de Praza de Obradoiro voor de kathedraal. Aan dit plein ligt ook het paleis van Roxoi. Een ander opvallend bouwwerk is het voormalig koninklijk hospitaal Hostal de Reyos Catolicos. Tegenover dit gebouw is het College van San Jeronimo. Aan de kathedraal zijn links en rechts aangebouwd het paleis van Gelmirez en het klooster. Naast de kathedraal is de Praza de Platerias het plein van de zilversmeden.
Als je iets meer wil weten over de achtergrond van Galicie dan kun je dit vinden in het Museo el Pueblo Callego vlakbij Porta do Camino. Porto do Camino is de ingang van de oude stad waarlangs de pelgrims die de route uit Frankrijk hebbben gevolgd de oude stad binnen komen. Ze komen via de Rua de San Pedro.
Aan de zuidkant van de stad begint de Campo da Estrada en is een nieuw centrum met brede straten en grote winkels en vind je ook het levendige stadspark Carballeira de Santa Susana. Midden in dit park staat de kerk van Santa Susana. Op de plaats waar nu de kathedraal staat werd in 813 het graf van Sint Jacob ontdekt. De twee torens dateren in hun oorspronkelijke vorm uit de romaanse periode. Achter het altaar staat het beeld Sint Jacob Apostel en dateert uit 1211.

Op het stadhuis tegenover de kathedraal staat de slag van Clavijo afgebeeld en er bovenop staat een beeld van Santiago als Matamoros.


Hetty van de List


woensdag 26 mei 2010

HET ZONDAGSGEVOEL BLIJFT!

Ons motto is: "HET ZONDAGSGEVOEL BLIJFT"!

Eigenlijk is daar niets meer aan toe te voegen toch? Voor ons is het hier een ontspannen, gelukkig, sociaal leven zonder zorgen.
Ja natuurlijk, we worden wat ouder met een PHPD'tje ( pijntje hier, pijntje daar).

Leuke gebeurtenissen volgen elkaar op. Zo is er deze week de Romeria van Cartaya. Cartaya is een plaatsje dat ongeveer 15 km. van Lepe ligt.
Vanaf de donderdagavond wordt er een bloemenhulde gebracht aan San Isidro, de patroonheilige van Cartaya. Na donderdag wordt er een bedevaart gemaakt naar het kapelletje midden in de bossen, een paar kilometer buiten Cartaya, waar er uitbundig feest wordt gevierd. Het staat er vol met tenten (casitas) en de trotse machos met mooie vrouwen achterop rijden te paard rondjes om vooral toch maar gezien te worden.
We hebben meegemaakt dat we werden uitgenodigd door voormalige buurtjes van ons uit Cartaya, waar we anderhalf jaar hebben gewoond. In hun tent werd zoveel lekkers voor onze neuzen gezet, dat we eigenlijk wat beschaamd waren door hun gastvrijheid.




Een andere leuke gebeurtenis hebben we afgelopen zaterdag meegemaakt, ook in Cartaya. Niets vermoedend gingen we daar boodschappen doen en hoorden vanaf het plein voor de kerk en de Ayuntamiento (gemeentehuis) al luidsprekers met de bekende Rociomuziek. Vragend in een winkel wat er gebeurde, werd gezegd dat er een Concurso de Sevillanas was, dat is de bekende dans uit Sevilla. In de schoenenwinkel kregen we zelfs 2 bonnen voor gratis pils en zijn we richting Plaza gegaan alwaar door de deelneemsters al druk werd geoefend. De dames en meisjes droegen de bekende "Trajes de Flamenca", de een al mooier dan de ander. Vertederend waren de kleine meisjes in hun jurkjes. De Alcade (Burgervader) kwam ons begroeten en ik kreeg zowaar 2 kussen van hem (de eerste keer dat ik door een burgemeester ben gekust!). Een indruk op mij heeft één paar gemaakt, waarvan de man niet onderdeed voor zijn partner. Het vuur en de passie spatten ervan af, adembenemend mooi.
Ik denk ook, dat zij in hun categorie iedereen de loef hebben afgestoken, wat we helaas (door tijdgebrek) niet hebben kunnen meemaken.

Een ander, ook heel leuk, evenement in Cartaya is/zijn de muziekavond(en) in het kasteel. Als je geluk hebt, komen er musici naar je smaak. Je zit op de open binnenplaats en je ziet de sterrenhemel en evt. de maan. Bijzondere gebeurtenissen vinden wij het. Als je er bijtijds bent, kunt je zeker zijn van een zitplaats en mee genieten van een heerlijke avond.

Betty Muntz

dinsdag 25 mei 2010

Golf nieuwsbrief mei 2010 nr. 3

Beste golfers,

Natuurlijk zijn we niet altijd voorzichtig en beschrijven we wel eens zaken die een week later geheel anders zijn. Gaven we vorige week aan dat het rustig was in de baan en alle flights op tijd terug waren, deze week was het anders en ook rustig tijdens de starttijd. Echter de terugkeer binnen de gestelde tijd had waarschijnlijk te maken met het onwaarschijnlijk fraaie weer in Andalucia aan de boorden van de Atlantische Oceaan. Toch stonden alle spelers te trappelen van ongeduld om met de beste bedoelingen een goede score neer te zetten doch keerden terug met een natte rug en matige scores. We zouden haast gedacht hebben aan een lekkere frisse duik in een of ander zwembad naast de diverse holes.


De komende week nog een normale competitiewedstrijd op de woensdagmiddag en de week erna op 2 juni de afsluitende wedstrijd met als wedstrijdvorm Texas Scramble. Hebben jullie overigens wel gelezen dat we gezamenlijk aan het buffet zullen deelnemen? Dat ook je partner welkom is? Dat we na afloop van het buffet de prijsuitreiking houden? Dat alles voor niets is ????? Nee, dat hebben we niet gelezen en dat is ook niet zo. Deelname aan het buffet voor de partners (mits geen deelnemer aan de wedstrijd ) komt voor eigen rekening en moet je per e-mail even aan Annet doorgeven: annet.uiterwaal@gmail.com.


Last van de warmte en dus gehaktdag in de wedstrijd met als resultaat matige en zeer slechte scores en rommelig ingevulde scorekaarten. Over het algemeen kwalitatief uitermate teleurstellend. En natuurlijk is er altijd een uitzondering en deze kwam van de optimistische en uitbundige Hans Kühne met bruto/netto 103/80. Een geweldig woord van dank aan zijn flight van deze middag en een zwierige zwaai naar iedereen in zijn afsluitende speech. Zo kennen we Hans ondertussen en zijn prijs mocht hij houden om daarna even te tellen of andermans scores wel juist waren geweest. Ook deze week hadden we weer gasten met een lagere handicap dan hier gebruikelijk en ook zij moesten constateren dat het spelen hier behoorlijk wat problemen op kan leveren. Bij de wedstrijd over negenholes werd Joop Witteveen winnares. Kijk voor de scores en uitslagen op de separaat toegezonden mail.


Met of zonder goede start op de lus Azul vertrekken we naar hole twee. Hier krijg je een panoramisch uitzicht voorgeschoteld met een grote vijver zoals jullie ongetwijfeld al eens hebben gezien. Het zal jullie zeker niet verbazen als je jouw eerste slag vanaf de tee in het water speelt en vervolgens moet handelen zoals de regels aangeven voor een normale waterhindernis (gele paaltjes). Echter op deze hole hebben we een droppingzone links van de vijver en je tweede slag speel je vanaf deze plaats. Bal droppen en slaan. Wel een strafslag meetellen bij jouw score. Waarom deze optie ? Waarschijnlijk speel je jouw tweede slag vanaf de tee wederom in het water en dan is golf niet leuk en vooral niet als je pas op hole twee bent. Longhitters moeten ingehouden spelen want anders liggen zij op hole tien Amarillo en hebben zij ook een probleem. Eenmaal op de green is het Appeltje/Eitje.


Afsluitend wensen we iedereen een prettige voortzetting van de week met fraai weer en de terugkerende spelers een goede vlucht en graag tot volgende week.


De wedstrijdleiding.

Update: Fietstocht van Sevilla naar Santiage de Compostella

Vandaag gaat de 12e etappe van Zamora naar Mozar de Valverde (70 km)
Bij Zamora gaan de brug over en rijden ze richting stuwmeer, dat is al een aardig stukje omhoog en na 12 km nemen ze de afslag naar Villarrin om na 14.1 km Torres del Carrizal te doorkruisen. Na 24.9 km komen ze door Arquillinos en na 28 km Villaba de la Lamprena. Op 34.0 km zijn ze bij Vellarrin de Campos en na 43.8 bij Estacion de Tablas. Op Op 45.3 km zitten ze op de kruising met de N630 en nemen ze na 53.7 km de afslag voorbij het stuwmeer. Na 59.5 km komen ze door Bretocino en na 65 km door Burganes de Valverde. Op 70 km zijn ze in Mozar de Valverde om daar een onderkomen te zoeken.
Bijzonderheen onderweg: Het landschap waar ze door fietsen is rustig golvend met af en toe een dorpje. Het landschap heet de Tierra de Pan
Na 35 km fietsen komen ze in het dorpje Villarrin de Campos. Dit dorp kent al eeuwen een intense Cristusdevotie en wordt hier vereerd als Cristo de los Afligidos.

Ten noorden van Villarrin de Campos ligt La Reserva Regional de las Lagunas de Villafafila.
De meren zijn een beschermd gebied waar honderde soorten vogels komen.
Het stationnetje van de Tablas op 44 km is een kenmerkend voorbeeld van een verlaten stationsgebouw aan de overwoekerde ijzeren Via de la Plata.
Niet ver van het kruispunt mt de N630, op 45 km liggen bij Granja de Moreruela de ruines van het Monesterio de Moreruela het oudste klooster van Spanje uit de 12e eeuw.
De dorpen Bretocino 59 km en Olmillos zijn architectonisch bepaald geen hoogstandjes. Maar het echter booiend om te zien hoe hier de lokale bevolking met verweerde gezichten nog altijd op tradionale wijze de landbouw bedrijft.

De 13e etappe gaat van Mozar de Valverde naar Puebla de Sanabria (79/90km)
Mozar de Valverde is het begin van deze etappe en na 1.9 km komen ze door het dorpje Navianos de Valverde. Vervolgens na 7 km bereiken ze Aguilar de Tera, om vervolgens na 9.4 km Micereces de Tera te passeren. Op 11.4 km het dorpje Abraveses de Tera en na 14.5 km Santibañez de Tera. Op 19.3 km zijn ze in Santa Croya de Tera en na 20.8 km in Santa Marta de Tera. Na 26 km komen ze door Camarzane de Tera en op 37 km in Junquera de Tera. Nu hebben ze wel genoeg Tera’s gehad. Op 43 km komen ze door Rionegro del Ouente en na 51.6 km in Mombuey. Na 66 km door Asturianas, vervolgens na 68.5 km Palacios de Sanabria. 72 km gefiets paseren ze Otero en na 77.1 km Rotonde bij hotel Puebla. 79 km gefiets, nog niet op bestemming, maar wel in Puebla de Sanabria. Ze fietsen verder omdat ze bij pas op 81.5 km een onderkomen zullen vinden en dat is waarschijnlijk in Puente de Sanabria. Of verder.
Bijzonderheden onderweg: Het begin van de route gaat door een boeren landschap met leuke weggetjes en dorpjes. Op 9 km kom je het fraaie kerkje Micereces tegen.

Vanad Santa Marta fietsen ze over de oude hoofdweg N525.
Rionegro del Puente 43 km. Is een aardig plaatsje wat na een klim uit het dal bereikt wordt. Hier is ook de zijrivier Rio Negro.

Momby op 51 km heeft aan de linkerkant een leuk wijkje en ook dit plaatsje stond bekend om zijn geneeskruidige baden.
Palacios de Sanabria op 68 km is niet interessant, maar je kunt er wel honing kopen. Bij Palacios is de 15e eeuwse ermita Virgen de la Encarcion, patroonheilige van het dorp.

Ca. 6 km ten noorden van het dorp ligt Santiago de la Requejada.
Puebla de Sanabria 79 km is oud stadje met steile keienstraatjes en een unieke mengeling van snoeverige huizen en volksarchitectuur,is tegen een top aangebouwd. Op het hoogste punt is het 15e eeuwse kasteel van Los Benavente te vinden. Een ander belangrijk historisch bouwwerk is de 12e eeuwse kerk Santa Maria del Azogue.

Lago de Sanabria 87 km is een bergmeer met een oppervlakte van 3 bij 1.5km en is het grootste natuurlijke meer van Spanje. In het park Lago de Sanabria zijn schitterende wandelingen uitgezet.
Herinneringen aan Santiago en pelgrimsplaatsen:
In Santa Croya de Tera is een informatieplaat te vinden op de Plaza Mayor van de Via de la Plata.In Santa Marta de Tera staat een 12e eeuwse romaanse kerk met een beroemd beeld van Santiago uit de 11e-eeuw. Rionegro del Puente was vroeger een hospitaal voor de pelgrims en dat heette La Virgen Carballada. Het Romaanse kerkje Nuestro Senora de la Asuncion in Mombuy heeft een opmerkelijke toren uit de 13e-eeuw. In Asturianas vind je de pelgrimskerk Nuestro Senora del Carmen. In Santiago de la Requejada vinden van 22-25 juli de Santiago feesten plaats. In Otero ligt het heiligdom van Santa Maria de los Remedios en op de eerste zondag in oktober vindt hier een grote bedevaart plaats. En in San Martin de Castenade net boven het meer is het klooster van Santa Maria uit het jaar 916 en is in de 12e in geheel verbouwd in romaanse stijl.

De 14e etappe van Puebla de Sanabria naar Vendas de Barreira (70/84km.)
Maar de heren zijn door gefietst naar Requelo of Tunel del Padornelo.
Als ze vertrekken uit Requejo gaan ze over een aantal viaducten en met veel wind kan de stijging behoorlijk zwaar zijn.
Als ze vanaf Tunel del Padornelo vertrekken komen ze door een 450 m lange tunnel en gaan ze via een oude slingerweg verder. Op 18.5 km komen ze door Padornelo en na 29 km door Lubian.
Op 32 km gaan ze over een rotonde en volgen een vernieuwd trace direct naast de snelweg. Ook hier gaan zij een tunnel door die de Portillo a Canda heet, met een flinke klim.

Deze tunnel 450 m lang en goed verlicht. Na deze tunnel bevind men zich in Galicie. Na 42 km passeren ze Pereiro en na 49.4 km pas Alto de Ganizo.Op 51.0km komen ze door A Gudina en na 59.6 km in Alto de Meson de Herosa en na 70km zijn ze in Vendas da Barreira.

Requejo op 10 km is een leuk dorpje wat vroeger een stopplaats was voor de klim naar de 1330 meter hoge Portillo del Padornelo.

Na 18 km fietsen is er een leuk cafeetje aan de andere kant.
Lubian op 29 km lijkt op een vergeten dorp, maar het is de moeite waard om het plaatsje in te gaan. In Lubian bevind zich het heiligdom van La Virgen de la Tuiza.
As Vendas da Barreira op 70 km is een typisch Galicische plaatstje waar de huizen van grijze natuursteen zijn gemaakt. In Galicie merk je overal dat je op de route naar Santiago bent. Regelmatig is er informatie langs de weg.

De 15e etappe gaat van Vendas da Barreira naar Allariz 65.2 km.
Maar de heren hebben gisteren 16.6 km verder gefietst tot aan Verin waar ze een overnachting hebben opgezocht.
Verin is een lang gerekt plaatsje maar niets bijzonders. De eerste 24 km is wat zwaar er zitten namelijk een paar pittige klimmetjes in naar Alto de Estaves.
Hier is het wat drukker en kom je wat dichter bij bewoond gebied. Er moet nog wel een paar geklommen worden tot aan de Alto de Allariz.
De heren zullen nog wel wat verder door fietsen en gaan dan een stukje verder op de Route de la Plata. Ik denk dat ze door zullen fietsen tot aan A Seara of Cartelle. Maar dat weet ik niet zeker.
Allriz is een schitterend plaatsje. Aan de rand van het stadje is de Campo da Feira a Barreira; een grasveld voor het klooster van Santa Clara.

In het barokstijl opgetrokken Casa Torre Castro Oxea uit 1748 hebben ze een plaatselijk drankje dat iedere bezoeker gedronken moet hebben.
Midden in het stadje staat een fraaie romaanse Santiago-kerk uit de 12e eeuw.

De 16e etappe gaat van Allariz naar Oseiro (85.5 km)
Bij de 15e etappe hebben de heren een stukje van de 16e etappe gedaan en zijn ze gekomen tot Ribadavia.
Maar de tocht begint in Allariz en komen ze bij de afslag naar A Merca om in Merca rechtdoor te gaan naar A Manchica. Nu komen ze bij Sabucedo bij een t-kruising dit is na een flinke klim, om ververvolgens rechtsaf te slaan. In A Seara moeten ze links en na een tijdje fietsen zijn ze in Barral en gaan ze een kruising op voorbij de stuwdam. Hier moeten rechts richting Ribadavia waar ze gestopt zijn om te overnachten. Vervolgens pakken de 16e etappe nadat ze hebben geslapen en een goed ontbijt hebben gehad weer op. Ze steken de rivier Mino over en moeten dan een klim maken van 2 km. Ze komen bij een t-kruising en gaan ze richting Ourense. Ze volgen de doorgaande weg tot aan de rotonde en voor de snelweg gaan ze schuinrecht richting Casagrande de Robeiro.

Even verder komen ze op een t-kruising met de OR-211 waar ze linksaf het viaduct onder de snelweg gaan richting Leiro.Na 49km komen ze out op de nieuwe OUR-210. Dit is na 49.2 km. Op 52.2 km komen ze Leiro aan, en na 53.4 komen ze op de oude weg Embalsa de Cabanalas. Op 63.7 km paseren ze O Caballino en na 75.2 km Ceo. 78k m gefietst paseren ze Cotelas en op 85.5 km zijn ze op bestemming in Oseira waar ze een overnachting gaan opzoeken. Het kan zijn dat de heren nog een stukje door fietsen maar dat weet ik nog niet. Wasarschijnlijk hebben ze morgen een rustdag en gaan ze woensdag de laatste etappe doen. Ze vliegen de 29e weer terug naar Sevilla.

Er wordt gefietst door een mooie streek met veel kleinschalige landbouw en typische Galicische dorpjes. Voorbij Cartelle dalen ze af naar Barral en fietsen ze tussen de wijnranken.
Het dorpje Leiro ligt fraai aan de Rio Avia en is het centrum van de befaamde Ribeiro-wijn.

O Carballino is een vrij modern stadje en is niet zo interessant behalve dat hier diverse grote feesten plaats vinden.
Ceo staat bekend om Pan de Cea, dit zijn grote broden.

Oseira is het eind doel en midden in de eenzaamheid duikt het indrukwekkende Monesterio de Nuestra Santa Maria La Real de Oseira op.Dit klooster dateerd uit 1131 en in de 14e-eeuw is het bouwwerk flink uitgebreid. In 1647 zijn de barokfacade en de torens van de kerk verrezen volgens het model van de kathedraal van Santiago de Compostela.

De 17e etappe is de laatste van de fietstocht en deze gaat van Oseira naar Santiago de Compostela 95km.
De route gaat over de weg langs het klooster en deze gaat flink omhoog. Er zijn een paar steile stukken, maar over het algemeen valt het mee. Na 3.5 km volg je bij een Y-splisting de doorgaande weg naar links naar beneden en gaan ze na 4.7 km naar links door Provendura. Na 4.7 km gaan ze op een Y-splitsing naar rechts. Er wordt nu gefietst door een ruig berglandschap en veranderd voortdurend. Na 5.6 km gaan ze langs Provendura en op de Puerto de Provendura fiets je in de provincie Pontevedra. Nadat ze de pas zijn gepaseerd dalen ze, maar het blijft dalen en klimmen. In het streekcentrum Rodeiro gaan ze naar links richting Golada.

Ze gaan dwars door Godela om vervolgens richting Melide te gaan en daarna richting Vila de Cruces. Eindelijk een lekker lange afdaling na veel klimwerk richting Rio Arnego. Maar helaas voorbij een brug wordt het weer flink klimmen naar Vila de Cruces. In de hoofdstraat van dit dorpje zien de richtingaanwijzer met Santiago 40 km staan. Na ongeveer 50-60 km te hebben gefietst stoppen de heren in Vila de Cruces om te gaan overnachten. De tocht is behoorlijk zwaar en de heren hebben tijd omdat ze geen rustdag inbouwen.

donderdag 20 mei 2010

Update: Fietstocht van Sevilla naar Santiage de Compostella




Hallo allemaal,

De 11e etappe gaat van Salamanca naar Zamora (72.5 km)



De etappe van gisteren was erg zwaar, ze waren pas om 19:30 uur in Salamanca omdat ze weer 20km waren omgereden.
Het vertrek van deze etappe begint op de Plaza Mayor en na 8 km bereiken ze San Cristobal de la Cuesta. Na 25 km.bereiken ze Aldeneuva de Figueroa en na 34.5 km Fuentesauco. 47.5 km verder zijn ze in Argujillo en na 54.2 km in El Piñero. 63.2 km verder in Gema en na 72.5 km in Zamora.


Bijzonderheden onderweg



Het eerste deel van de route gaat door een golvend korenlandschap en de dorpen zijn niet echt interessant.
Fuentesauco, na 34 km, is de hoofdstad van de streek Gureña.
Deze streek staat bekent om zijn uitstekende kikkererwten.
De kerk Santa Maria del Castillo is een monument uit de 16e eeuw. De kerk San Juan Bautisia dateert uit de 15e eeuw. In de kapel van het Clarissenklooster is een altaarstuk met fraaie schilderwerken. Arcemilles, 60 km verder, is heel kort moors geweest, namelijk: van 712-778, hoewel het zuidelijk van de Duero ligt. In 778 werd Arcenilles veroverd door Don Alfonso del Catolico. De 17e eeuwse brokkerk de la Asuncion is in 1982 uitgeroepen tot historisch monument. Hier bevinden zich de beroemde 15e-eeuwse panelen met afbeeldingen van het lijden en de verrijzenis van Stristus van Fernando Callego, Tablas de Arcenillas.
Zamora met de fraaie romaanse brug over de Duero is een bezoek meer dan waard. Puente Romano Sobre el Duero.
De stad heeft vele monumenten. Vooral in het oog springen de 14 romaanse kerken uit de middeleeuwen. Interessant is ook het Semana Museum. Hier staan de historische platforms met beeldgroeperingen opgesteld die tijdens de processies in de week voor Pasen door de stad worden gedragen. Leon en Castillie vormen een gezamenlijke regio van 8 provincies. Het wapen bestaat uit twee kastelen van Castilie en twee leeuwen van leon.


Hasta Pronto!
Hetty van der List