Hallo allemaal27 mei zijn de heren naar het vliegveld van Santiago de Compostello gefietst. Daar moesten ze fiets klaarmaken voor vervoer naar Sevilla. Vandaar uit vlogen ze naar Barcelona waar ze om 14.00 uur waren. Van Barcelona vlogen ze weer naar Sevilla om daar om 22.00 aan te komen, dus hebben ze best lang op het vliegveld van Barcelona moeten wachten voor de aansluiting naar Sevilla. Fiets weer uitpakken en naar Sevilla fietsen. Ze waren om 0.30 uur bij de jeugdherberg waar ze op de heenweg ook al hadden gelogeerd. 28 mei zijn ze op de terugweg gegaan naar Islantilla. Ze zijn nu 86.5 km verder en 5.5 uur fietsen in San Juan de la puerta 15 km van Huelva vandaan. Ze hebben een mooie hostel gevonden waar ze overnachten. 29 mei gaan ze verder met hun tocht en fietsen de laatste loodjes van hun monstertocht en komen dan in de middag of tegen de avond aan bij de Promenade.
Hetty van der List
Namens Cor en Ad
Beste familie, vrienden, medebewoners en alle andere belangstellenden,
Ik heb begrepen dat jullie onze "pelgrimstocht" dagelijks hebben kunnen volgen dankzij de verslagen van Hetty. Onderweg hoorden wij al dat jullie erg met ons meeleefden en dat deed ons goed zeker als wij weer voor de zoveelste keer omhoog moesten fietsen. Spanje is het meest bergachtige land van Europa en dat klopt wel......is onze ondervinding na 1234 km op de fiets.
Op donderdag 27 mei zijn wij naar de luchthaven van Santiago gefietst en, niet verrassend, 12 kilometer omhoog.
Op de luchthaven werden onze fietsten netjes ingepakt voor het transport naar Sevilla waar wij ze 's avonds rond 23 uur weer hebben uitgepakt en in elkaar gezet.
Wij hadden een tussenlanding in Barcelona met wat vertraging zodat wij alles bij elkaar 12 uur onderweg zijn geweest.
Daarna weer ruim 15 km van het vliegveld naar de jeugdherberg in Sevilla die gelukkig 24 uur per dag open is.
Vrijdagmorgen passeerden in de straat achter de jeugdherberg nog een paar groepen "Hermandades" van Sevilla die terugkeerden uit El Rocío. Leuk om al die rijtuigen, huifkarren, paarden, muilezels en mensen in klederdracht langs te zien komen.
Na het ontbijt op pad voor de laatste 150 km naar Islantilla. Op 60 km was ons bekend dat daar een hostal was maar dan zou de laatste etappe 90 km worden. Ondanks een acuut en gelijktijdig optredend ongemak met de stoelgang, waarschijnlijk t.g.v. een glas water dat wij bij de voorgaande koffiepauze hadden opgedronken, besloten wij toch nog door te fietsen. Want er zou zeker!!!! onderdak zijn in Niebla. In dat stadje keerden nog veel meer Rocío-gangers terug dus ongewild hadden wij veel publiek en bekijks. Volgens de politie was er een hotel boven in het dorp maar bij de inwoners van Niebla onbekend en wij moesten maar 13 km doorfietsen naar San Juan del Puerto. Na 86,5 km en 5,5 uur op de fiets (met veel tegenwind) was een lekkere douche welkom in de wel aanwezige hostal.
Na een goed ontbijt zaterdagmorgen met gemengde gevoelens van start voor het laatste stukje naar Islantilla via Huelva, Gibraleon, Cartaya, Lepe en El Terrón. Toch ook nog 65 km maar je ruikt de stal dus geen probleem.
Rond 14:30 uur eindigden wij op de top van de laatste "berg" La Cigüeña waar wij door een klein comité hartelijk werden ontvangen.
De etappes waren meestal zwaar, een enkele keer saai maar ook bijna altijd afwisselend en zeer fraai. Soms door het gevarieerde landschap en in Extremadura door de oogverblindende bloemenpracht in bijna alle kleuren van de regenboog. Daarnaast hadden wij iedere dag leuke contacten of met de plaatselijke bevolking of met medepelgrims.
Dit alles bij elkaar maakte het tot een prachtige tocht en met de ruim 200 foto's een mooie herinnering tot in lengte van jaren.
Bedankt voor jullie belangstelling.
Cor en Ad.
