Hermandades en het geheim van de puntmuts

Hieronder een kleine greep uit een artikel, geschreven door La Cigüeña bewoner Viktor Güttinger. Het hele verhaal kunt u lezen op deze link: http://www.laciguena.nl/news/Hermandades_en_het_geheim_van_de_Puntmuts_definitief.pdf

Spanje is om honderd en één redenen fascinerend. Over elk aspect van dit land zijn ontelbare boeken geschreven. Wat festiviteiten betreft zijn vooral Semana Santa (de heilige week van Palmzondag tot en met paaszondag) en de diverse Romería’s (bedevaartstochten c.q. Mariavereringen), zeker zoals die in Andalusië plaatsvinden, uitgebreid gedocumenteerd.
Zelf uitermate geboeid door met name deze unieke gebeurtenissen, kon ik echter geen eenvoudig antwoord vinden/krijgen op een paar vragen die ik had:
1. wie vormen de groepen (Hermandades) die zowel bij de Romeria’s als bij Semana Santa zijn
betrokken?;
2. wat is toch de betekenis (van de diverse kleuren en vormen) van de Puntmutsen tijdens de
Semana Santa?
De poging antwoorden te krijgen en vast te leggen op deze vragen is min of meer ontaard in een
woordenlijstje voor de twee belangrijkste festiviteiten van Spanje.

Veel leesplezier!

Golflessen op Resort 'La Cigüeña'

Als ik wat rondkuier in de omgeving van La Cigüeña, dan zie ik telkens weer iets nieuws waarvan ik denk: daar ga ik misschien een column aan wijden...

Deze keer heb ik me verbaasd over de gretigheid waarmee vele permanente bewoners golflessen zijn gaan nemen. Dat zijn niet alleen de ervaren golfers die al een handicap hebben op basis van hun GVB, maar ook de nieuwelingen. Het kan ook niet anders want van ons resort naar het golfclubhuis is slechts 500 meter lopen! Ook het vertoeven op het terras van dat clubhuis is een aangename bezigheid.

De liefhebbers van de golfsport op La Cigüeña vinden het logo van ons resort zo mooi, dat ze niet konden nalaten, om dat logo óók op hun golfshirts en golfpetten te laten aanbrengen. Ze hebben zelfs een eigen vereniging opgericht. En als 'flaneur' verwonder ik me telkens weer om de uiteenlopende merken en omvang van hun golftassen (met inhoud) en de uiteenlopende trolleys waarmee men rondsjouwt... De modieuze variëteit in kleur en merken van de gebruikelijke golfkleding van de dames en heren is ook iets wat 'prettig 'op mijn ge-zonnebrild netvlies valt. Het heeft wel iets!

De golfers van La Cigüeña kan je indelen in een groep die al ervaren is en in een groep die uit beginnelingen bestaat. En allemaal zijn ze genieters van al datgene wat het wonen naast een golfcours biedt: Prachtige natuur; altijd mooi en aangenaam weer; zuivere lucht; aangenaam gezelschap; spelplezier en gesprekstof.

Bekijkt u de door mij gemaakte foto's eens, om te begrijpen wat ik bedoel. Of kom anders zelf eens bij ons op bezoek om dat andere 'La Cigüeña-gevoel' te ervaren, waarvan het bovenstaande een onderdeel is. Volgende keer meer, maar dan over een ander onderwerp.

w.g. Flaneur

WK wedstrijd Nederland - Japan in de 'Rinus Michels' lounge

In de Rinus Michels lounge is de westrijd Nederland - Japan (1-0) met veel interesse gevolgd. Veel oe´s en aa´s en hard gejuich bij het doelpunt! Na de wedstrijd werd er geproost op de goede afloop. De best uitgedoste vrouwelijke oranjefan was een hotelgast en zij was erg blij met haar overwinning. Zij won een cadeaubon voor een gratis knipbeurt bij Eva Reig, de kapster/schoonheidsspecialiste op La Cigüeña!

De aanplanting op Resort 'La Cigüeña'

Als ik wat rondkuier op het terrein van La Cigüeña, dan zie ik telkens weer iets nieuws, waarvan ik denk: daar ga ik misschien een column aan wijden... Zo heeft het even geduurd voordat alles in de tuinen van La Cigüeña weer helemaal op orde was. Een gevolg van enkele bouwkundige en installatie-technische werkzaamheden, welke nog uitgevoerd moesten worden, een aantal hevige regenbuien van de afgelopen wintermaanden.

Nu de winter voorbij is, geniet ik van deze lente. De reeds aanwezige palmen, struiken, heesters en bloemen op het resort -waar mijn vrouw en ik nu sinds 2 jaar permanent wonen- beginnen voorzichtig allure te krijgen. De altijd aanwezige zon en de regelmatige besproeiing zetten alles wederom in groei en bloei. De Spaanse tuinlieden maken er weer wat moois van. Verregende en weggespoelde planten zijn vervangen en ook het overwoekerende onkruid is verwijdert. En waar nodig is opnieuw gras ingezaaid.

Als de zon schijnt (en dat doet het hier bijna altijd !), dan komt ook de architectuur van het complex mooi tot zijn recht. De beplanting voegt daar nog een extra dimensie aan toe. En als ik naar de heldere blauwe lucht kijk, dan geeft dat een goed gevoel. Ook voor de overige bewoners / bezoekers, die vanaf hun balkon, hun terras, of in hun achtertuintje, of elders een blik op dit woonoord werpen. Volgend jaar zal een en ander nog uitbundiger en volgroeider zijn.

Bekijkt u de door mij gemaakte foto's eens, om te begrijpen wat ik bedoel. Of kom anders zelf eens bij ons op bezoek om dat andere 'La Cigüeña-gevoel' te ervaren, waarvan het bovenstaande een onderdeel is. Volgende keer meer, maar dan over een ander onderwerp.

W.G. Flaneur

WK in Rinus Michels Lounge

In de met vlaggetjes en slingers versierde RINUS MICHELS ARENA (lounge te La Cigüeña) is de eerste wedstrijd van het Nederlands elftal bekeken! De overwinning werd gevierd met veel applaus en gejoel! Annet Uiterwaal is de winnares van de meest origineel uitgedoste Oranje fan en heeft de diner cheque in ontvangst mogen nemen! Hieronder een kleine impressie van de avond.
















De lounge op La Cigüeña, omgetoverd tot het Rinus Michels Stadion





















De winnares, Annet Uiterwaal

Nieuwe biljart

Biljartvrienden,

Vrijdagmiddag 11 juni hebben we een beetje feestelijk de nieuwe biljarttafel in gebruik genomen.
Met een hapje (van Carlos) en een drankje (van Co) was het een gezellige biljartmiddag.

De resultaten vielen wel wat tegen, maar dat kwam omdat iedereen moest leren om te gaan met:
a) de afmetingen van deze tafel, die wat groter en iets hoger is dan de oude, waardoor vooral de wat kleinere leden een probleem kunnen hebben;
b) het feit dat de leiplaten van deze tafel zeer glad zijn, waardoor de ballen veel langer blijven rollen met als gevolg dat je snel te hard stoot.

Het is even wennen dus, maar het is een plezier om op deze tafel te spelen en we hopen dat nog heel lang te kunnen doen.

Dank aan de Coöperatie voor het ter beschikking stellen van de ruimte in de benedenhal van het hoofdgebouw.
Dank aan Dick Vonck en zijn team voor het snel in orde brengen van de elektrisch aansluitingen en het ophangen van de lampen.
Die hangen nog wel iets te hoog omdat de kettingen waar ze aan hangen te kort zijn, maar daar wordt nog wat aan gedaan.

Bij dit bericht vindt u een paar impressiefoto’s van de ingebruikname van het biljart.

Allen een prettige week gewenst.

Met vriendelijke groet,

Co Hasselaar

Golf Nieuwsbrief juni 2010 nr. 1

Beste golfers,

Ontdaan van alle inspanning en organisatie, om ter afsluiting van de competitie een leuke golfdag te organiseren, gaan we over tot de normale gang van zaken en praten we jullie bij via deze Nieuwsbrief.

Eindelijk was het dan zover, woensdag 2 juni 2010, de dag waarop we een gezellige golfdag zouden hebben. En dat is het ook geworden. Prachtig weer, goed gehumeurde spelers, leuke combinatie van flights, voldoende fotografen om alles op de gevoelige plaat vast te leggen, een punctuele starter en tot slot en zeker niet onbelangrijk met dit warme weer op de achtergrond perslucht in de aanslag. Zoals gezegd juni de tweede en alle golfers waren ruim op tijd aan de wedstrijdtafel om zich te melden. Daarna vertrokken alle spelers naar de afslagplaats van VERDE 19 of wel de eerste hole van de wedstrijd. Lekker ontspannen konden we onder de bomen genieten van de afslagen van de vertrekkende teams.
David Copperfield of Hans Kazàn, je wordt belazerd waar je bijstaat, echter niet op La Cigüeňa en vooral niet door de “golfistas “. Beginner of ver gevorderden trokken ten strijde in de laatste wedstrijd van het seizoen in de vorm van Texas Scramble/Ambrose. Een heerlijke wedstrijd met een groot glittergehalte van Erdal en Nikkon. De eerste vanwege de extra opgepoetse golfspullen en de tweede vanwege het mooie weer en vastlegging op de gevoelige plaat. Zoals gezegd een perfecte wedstrijd, een drankje na afloop en wat bijkletsen op het terras van Islantilla Golfclub, daarna een gezamenlijk buffet in de buitenlucht op het terras van La Tulipa op het Resort en tot slot aansluitend de pricegiving ofwel pakjesavond. La Cigüeňa Golf op zijn best met zeker stergevoelens!!!!! Winnaar van deze wedstrijd werd team B met als captain Carla Kager en haar secondanten Joep van den Bos, Lucie Salomons en Tiny Vos. Een bruto score van 76 en na verrekening van hun gemiddelde handicap van 14 kwamen zij uit op 62 slagen netto. In hun wedstrijd scoorden zij 3 Birdies, 8 Parren en 7 Bogeys. De longest drive ging bij de dames naar Carla Kager evenals de Neary. De longest drive bij de heren ging naar Jan Kager en dus werd dit familieuitje een groot succes. Onze felicitaties dus aan team B en de winnaars van de diverse onderdelen. Natuurlijk bedanken we ook de andere deelnemende spelers en hun gevolg, want zonder hen zou deze dag niet geweest zijn wat het is geworden.

Tot zover de wedstrijd en het verslag. Is er dan verder niets te vermelden? Natuurlijk wel!!!!!! Na de vakantie gaan we weer met volle moed verder, gaan we een 2e La Cigüeňa Open organiseren waarbij we een datum in oktober zullen gaan bespreken en wederom in de vorm van Texas Scramble. Houdt dus de Nieuwsbrief in de gaten en kijk af en toe ook eens op de bewonersweblog: La-Ciguena.weblog.com.
Gaan we ook een ranking van de beste golfer publiceren en houden we jullie van verdere ontwikkelingen op de hoogte.

Voor iedereen een prettige vakantie en groet van

De wedstrijdleiding.

Laatste Update: Fietstocht van Sevilla naar Santiage de Compostella

Hallo allemaal

27 mei zijn de heren naar het vliegveld van Santiago de Compostello gefietst. Daar moesten ze fiets klaarmaken voor vervoer naar Sevilla. Vandaar uit vlogen ze naar Barcelona waar ze om 14.00 uur waren. Van Barcelona vlogen ze weer naar Sevilla om daar om 22.00 aan te komen, dus hebben ze best lang op het vliegveld van Barcelona moeten wachten voor de aansluiting naar Sevilla. Fiets weer uitpakken en naar Sevilla fietsen. Ze waren om 0.30 uur bij de jeugdherberg waar ze op de heenweg ook al hadden gelogeerd. 28 mei zijn ze op de terugweg gegaan naar Islantilla. Ze zijn nu 86.5 km verder en 5.5 uur fietsen in San Juan de la puerta 15 km van Huelva vandaan. Ze hebben een mooie hostel gevonden waar ze overnachten. 29 mei gaan ze verder met hun tocht en fietsen de laatste loodjes van hun monstertocht en komen dan in de middag of tegen de avond aan bij de Promenade.

Hetty van der List

Namens Cor en Ad

Beste familie, vrienden, medebewoners en alle andere belangstellenden,

Ik heb begrepen dat jullie onze "pelgrimstocht" dagelijks hebben kunnen volgen dankzij de verslagen van Hetty. Onderweg hoorden wij al dat jullie erg met ons meeleefden en dat deed ons goed zeker als wij weer voor de zoveelste keer omhoog moesten fietsen. Spanje is het meest bergachtige land van Europa en dat klopt wel......is onze ondervinding na 1234 km op de fiets.
Op donderdag 27 mei zijn wij naar de luchthaven van Santiago gefietst en, niet verrassend, 12 kilometer omhoog.
Op de luchthaven werden onze fietsten netjes ingepakt voor het transport naar Sevilla waar wij ze 's avonds rond 23 uur weer hebben uitgepakt en in elkaar gezet.
Wij hadden een tussenlanding in Barcelona met wat vertraging zodat wij alles bij elkaar 12 uur onderweg zijn geweest.
Daarna weer ruim 15 km van het vliegveld naar de jeugdherberg in Sevilla die gelukkig 24 uur per dag open is.
Vrijdagmorgen passeerden in de straat achter de jeugdherberg nog een paar groepen "Hermandades" van Sevilla die terugkeerden uit El Rocío. Leuk om al die rijtuigen, huifkarren, paarden, muilezels en mensen in klederdracht langs te zien komen.
Na het ontbijt op pad voor de laatste 150 km naar Islantilla. Op 60 km was ons bekend dat daar een hostal was maar dan zou de laatste etappe 90 km worden. Ondanks een acuut en gelijktijdig optredend ongemak met de stoelgang, waarschijnlijk t.g.v. een glas water dat wij bij de voorgaande koffiepauze hadden opgedronken, besloten wij toch nog door te fietsen. Want er zou zeker!!!! onderdak zijn in Niebla. In dat stadje keerden nog veel meer Rocío-gangers terug dus ongewild hadden wij veel publiek en bekijks. Volgens de politie was er een hotel boven in het dorp maar bij de inwoners van Niebla onbekend en wij moesten maar 13 km doorfietsen naar San Juan del Puerto. Na 86,5 km en 5,5 uur op de fiets (met veel tegenwind) was een lekkere douche welkom in de wel aanwezige hostal.
Na een goed ontbijt zaterdagmorgen met gemengde gevoelens van start voor het laatste stukje naar Islantilla via Huelva, Gibraleon, Cartaya, Lepe en El Terrón. Toch ook nog 65 km maar je ruikt de stal dus geen probleem.
Rond 14:30 uur eindigden wij op de top van de laatste "berg" La Cigüeña waar wij door een klein comité hartelijk werden ontvangen.

De etappes waren meestal zwaar, een enkele keer saai maar ook bijna altijd afwisselend en zeer fraai. Soms door het gevarieerde landschap en in Extremadura door de oogverblindende bloemenpracht in bijna alle kleuren van de regenboog. Daarnaast hadden wij iedere dag leuke contacten of met de plaatselijke bevolking of met medepelgrims.
Dit alles bij elkaar maakte het tot een prachtige tocht en met de ruim 200 foto's een mooie herinnering tot in lengte van jaren.
Bedankt voor jullie belangstelling.
Cor en Ad.