Golfers Nieuwsbrief mei 2010 nr 1

Beste golfers,

Waar de blanke top der duinen rust onder dik wolkendek en behoorlijk wat regen in Nederland, de golfers met een regenpak en misschien een ijsmuts op hun rondje spelen, daar draaien we hier langs de stranden van de Atlantische Oceaan rustig ons golfrondje. Natuurlijk in mei prachtig weer en vandaag een koel briesje. Helaas door een paar spelers met blessures, golflessen en nog wat andere oorzaken geen volle bak. Ondanks deze afwezigen toch voldoende deelnemers om een wedstrijd over achttien holes te kunnen spelen onder zeer fraaie omstandigheden. Niet alleen de tijd waarop we afslaan doch ook dat het in de middag rustig is en men de tijd neemt om “la comida “te gebruiken maakt het voor ons aangenaam om te spelen.

Zoals gezegd niet al te veel deelnemers en dus ook weinig ervaringen van spelers om hier te vermelden.Voldoende spelers om volgens onze plaatselijke regelementen en minimaal aantal spelers een prijsuitreiking te houden. Weinig echte Parren en slechts één echte Birdie en uiteraard gemaakt door de winnares deze middag Yvonne Hoope. Heel gezellig en onderhoudend dit keer om lekker aan de tafel iedereen op een positieve manier te kunnen vertellen en uitleggen hoe we sneller door de baan kunnen wanneer er echt veel deelnemers aan de wedstrijd meedoen. Elk voordeel konden we dus hier benutten om nog even wat praktische vragen te beantwoorden. Bij de analyse van de kaarten bleek dat op Azul 4 en 7 toch het hoogste aantal slagen genoteerd moest worden en ook op Amarillo 10 ( de eerste hole ). In de meeste gevallen dus een tien. Niet getreurd want elke dag is anders en maakt golf ook leuk en zeker in een wedstrijd. Een bemoedigend resultaat voor Hetty van der List, één van de dames die dit jaar voor het eerst aan de wedstrijden deelneemt en haar handicap laat registreren, speelde deze middag op Amarillo tien Stfpunten bij elkaar en dat geeft de burgeres moed.

Ondertussen hebben we even de tijd genomen om een kop koffie te drinken en daar hebben we uitzicht op de afslag van Azul zes. Eerste rij in de Skybox voor de schrijver dezes. Daar zie je nog wel eens de meest grote prutsers staan maar ook de “dandys “ die op het oog goed zouden moeten afslaan. Welnu, ik verslikte me bijna in de koffie bij het horen van “fore “en de latere knal op de dakpannen. Het hoofd diep gebogen en met een kromme rug sloop de man in kwestie naar zijn golfkar om een nieuwe bal te halen om opnieuw af te slaan. Gelukkig ging het nu goed en met slappe draf trok hij zijn kar voort in de hoop dat hij onderweg niet zou worden aangesproken op zijn onbesuist geslagen bal. Wat willen wij hier eigenlijk mee zeggen ?? In de eerste plaats dat op een paar holes de huizen te dicht bij de afslagplaatsen zijn gesitueerd en je juist op die holes beter rustig kunt slaan. In vele gevallen helpt die hengst tegen de bal toch niet want veelal moet je vaak juist met een tweede bal verder en zou de eerste ingehouden slag wel veel beter zijn waardoor de tweede slag je juist in een heel goede positie zou kunnen brengen om met de derde slag op de green te belanden. Op de tweede plaats willen we hiermee ook aangeven dat je altijd een tweede bal in je broekzak moet hebben of voor de dames in de zak van hun rok. Hoef je dus ook niet terug naar je kar. We komen er nog wel eens op terug zullen we maar zeggen om nog eens op het gemak wat handige tips te geven hoe we met een groot deelnemersveld de speeltijd op kunnen houden en hoe we door wat praktische tips veel tijd en ergernis kunnen voorkomen.

Op naar het beloofde onderdeel en de bespreking van de laatste hole op de lus Amarillo. Even nog een kleine tip voor de regelmatige lezers van deze Nieuwsbrieven. Als je handig bent maak je een nieuwe map b.v. “hole analyses “ en kopieer je de stukjes uit de Nieuwsbrieven en plak je die vervolgens in je nieuwe document. Een beetje Fröbelen en je hebt een leuk naslagwerkje om een beter zicht te krijgen hoe deze baan gespeeld moet worden.

Terug vanuit de Skybox gaan we over tot de bespreking van de laatste hole op de lus Amarillo en wel hole 18. Een hole voor de ervaren speler met de kwalificatie Appeltje/Eitje. Breed en zonder noemenswaardige problemen maar door de lengte een Par 4 en stroke index 11 – voor de beginners onder ons, de waardering in de rangschikking van deze hole op basis van achttien holes -. Twee slagen recht vooruit, de derde op de green, één of twee puttjes en een goed resultaat is dus normaal gegarandeerd. Ook de beginners kalm slaan is hier het devies.

Vòòr dat we deze keer over gaan tot de gebruikelijke groet, verzoeken we de spelers die in het bezit zijn van een NGF kaart hun identificatie van club en nummer door te willen geven aan de wedstrijdleiding. Dus als volgt: Jan Golf- Golfclub Haringvliet, Golf1, 98765.

Per e-mail toezenden aan: Henk Uiterwaal

Graag tot volgende week en kijk naar de separaat toegezonden uitslagen.

Islantilla, 6 mei 2010.