Update: Fietstocht van Sevilla naar Santiage de Compostella

Hallo Allemaal

De heren hebben helemaal geen stop gedaan, maar zijn gewoon door gefietst naar Santiago de Compostela. Cor heeft mij een smsje gestuurd dat ze op bestemming waren.
Dus na Rodeiro hebben ze de route verder gevolgt door vervolgens te klimmen en dalen naar Ponte Ledesma.

Over deze brug fietsen ze de provincie A Coruna in. Alweer een pittige klim van zo'n 3 km en ze blijven maar klimmen, o jee wat een pech. Gelukkig dalen ze ook nog wat af en komen ze in Rodino, maar daar begint weer een klim en bij Arins dalen ze gelukkig weer wat. Eindelijk zien ze de contouren van de stad Santiago! Nu dalen ze af naar Rio Sar. Maar voorbij de brug moet er toch weer geklommen worden en komen ze in de oude stad en er moet als maar geklommen worden. De finish is op de Praza de Obradoiro.

Bij Vila de Cruces op 52 km is een overnachting ingebouwd voor ieder die dat wil, omdat deze etappe zwaar is en er flink geklommen moet worden.
10km ten zuidwesten van Vila de Cruces gelegen ruines van het klooster San Lorenzo de Corbociro.

Vila de la Paz op 74km. Als je voorbij dit dorpje bent zie je Pico Sacro (heilige top van 525 meter) liggen.

Ponte de Sar op 92km. Hier ligt de kerk van Santa Maria del Sar en dateert uit de 12e eeuw en was ooit het klooster van de orde van de Tempeliers.

Santiago: Centrale punt van Santiago de Compostela is de Praza de Obradoiro voor de kathedraal. Aan dit plein ligt ook het paleis van Roxoi. Een ander opvallend bouwwerk is het voormalig koninklijk hospitaal Hostal de Reyos Catolicos. Tegenover dit gebouw is het College van San Jeronimo. Aan de kathedraal zijn links en rechts aangebouwd het paleis van Gelmirez en het klooster. Naast de kathedraal is de Praza de Platerias het plein van de zilversmeden.
Als je iets meer wil weten over de achtergrond van Galicie dan kun je dit vinden in het Museo el Pueblo Callego vlakbij Porta do Camino. Porto do Camino is de ingang van de oude stad waarlangs de pelgrims die de route uit Frankrijk hebbben gevolgd de oude stad binnen komen. Ze komen via de Rua de San Pedro.
Aan de zuidkant van de stad begint de Campo da Estrada en is een nieuw centrum met brede straten en grote winkels en vind je ook het levendige stadspark Carballeira de Santa Susana. Midden in dit park staat de kerk van Santa Susana. Op de plaats waar nu de kathedraal staat werd in 813 het graf van Sint Jacob ontdekt. De twee torens dateren in hun oorspronkelijke vorm uit de romaanse periode. Achter het altaar staat het beeld Sint Jacob Apostel en dateert uit 1211.

Op het stadhuis tegenover de kathedraal staat de slag van Clavijo afgebeeld en er bovenop staat een beeld van Santiago als Matamoros.

Hetty van de List

HET ZONDAGSGEVOEL BLIJFT!

Ons motto is: "HET ZONDAGSGEVOEL BLIJFT"!

Eigenlijk is daar niets meer aan toe te voegen toch? Voor ons is het hier een ontspannen, gelukkig, sociaal leven zonder zorgen.
Ja natuurlijk, we worden wat ouder met een PHPD'tje ( pijntje hier, pijntje daar).

Leuke gebeurtenissen volgen elkaar op. Zo is er deze week de Romeria van Cartaya. Cartaya is een plaatsje dat ongeveer 15 km. van Lepe ligt.
Vanaf de donderdagavond wordt er een bloemenhulde gebracht aan San Isidro, de patroonheilige van Cartaya. Na donderdag wordt er een bedevaart gemaakt naar het kapelletje midden in de bossen, een paar kilometer buiten Cartaya, waar er uitbundig feest wordt gevierd. Het staat er vol met tenten (casitas) en de trotse machos met mooie vrouwen achterop rijden te paard rondjes om vooral toch maar gezien te worden.
We hebben meegemaakt dat we werden uitgenodigd door voormalige buurtjes van ons uit Cartaya, waar we anderhalf jaar hebben gewoond. In hun tent werd zoveel lekkers voor onze neuzen gezet, dat we eigenlijk wat beschaamd waren door hun gastvrijheid.




Een andere leuke gebeurtenis hebben we afgelopen zaterdag meegemaakt, ook in Cartaya. Niets vermoedend gingen we daar boodschappen doen en hoorden vanaf het plein voor de kerk en de Ayuntamiento (gemeentehuis) al luidsprekers met de bekende Rociomuziek. Vragend in een winkel wat er gebeurde, werd gezegd dat er een Concurso de Sevillanas was, dat is de bekende dans uit Sevilla. In de schoenenwinkel kregen we zelfs 2 bonnen voor gratis pils en zijn we richting Plaza gegaan alwaar door de deelneemsters al druk werd geoefend. De dames en meisjes droegen de bekende "Trajes de Flamenca", de een al mooier dan de ander. Vertederend waren de kleine meisjes in hun jurkjes. De Alcade (Burgervader) kwam ons begroeten en ik kreeg zowaar 2 kussen van hem (de eerste keer dat ik door een burgemeester ben gekust!). Een indruk op mij heeft één paar gemaakt, waarvan de man niet onderdeed voor zijn partner. Het vuur en de passie spatten ervan af, adembenemend mooi.
Ik denk ook, dat zij in hun categorie iedereen de loef hebben afgestoken, wat we helaas (door tijdgebrek) niet hebben kunnen meemaken.

Een ander, ook heel leuk, evenement in Cartaya is/zijn de muziekavond(en) in het kasteel. Als je geluk hebt, komen er musici naar je smaak. Je zit op de open binnenplaats en je ziet de sterrenhemel en evt. de maan. Bijzondere gebeurtenissen vinden wij het. Als je er bijtijds bent, kunt je zeker zijn van een zitplaats en mee genieten van een heerlijke avond.

Betty Muntz

Golf nieuwsbrief mei 2010 nr. 3

Beste golfers,

Natuurlijk zijn we niet altijd voorzichtig en beschrijven we wel eens zaken die een week later geheel anders zijn. Gaven we vorige week aan dat het rustig was in de baan en alle flights op tijd terug waren, deze week was het anders en ook rustig tijdens de starttijd. Echter de terugkeer binnen de gestelde tijd had waarschijnlijk te maken met het onwaarschijnlijk fraaie weer in Andalucia aan de boorden van de Atlantische Oceaan. Toch stonden alle spelers te trappelen van ongeduld om met de beste bedoelingen een goede score neer te zetten doch keerden terug met een natte rug en matige scores. We zouden haast gedacht hebben aan een lekkere frisse duik in een of ander zwembad naast de diverse holes.

De komende week nog een normale competitiewedstrijd op de woensdagmiddag en de week erna op 2 juni de afsluitende wedstrijd met als wedstrijdvorm Texas Scramble. Hebben jullie overigens wel gelezen dat we gezamenlijk aan het buffet zullen deelnemen? Dat ook je partner welkom is? Dat we na afloop van het buffet de prijsuitreiking houden? Dat alles voor niets is ????? Nee, dat hebben we niet gelezen en dat is ook niet zo. Deelname aan het buffet voor de partners (mits geen deelnemer aan de wedstrijd ) komt voor eigen rekening en moet je per e-mail even aan Annet doorgeven: annet.uiterwaal@gmail.com.

Last van de warmte en dus gehaktdag in de wedstrijd met als resultaat matige en zeer slechte scores en rommelig ingevulde scorekaarten. Over het algemeen kwalitatief uitermate teleurstellend. En natuurlijk is er altijd een uitzondering en deze kwam van de optimistische en uitbundige Hans Kühne met bruto/netto 103/80. Een geweldig woord van dank aan zijn flight van deze middag en een zwierige zwaai naar iedereen in zijn afsluitende speech. Zo kennen we Hans ondertussen en zijn prijs mocht hij houden om daarna even te tellen of andermans scores wel juist waren geweest. Ook deze week hadden we weer gasten met een lagere handicap dan hier gebruikelijk en ook zij moesten constateren dat het spelen hier behoorlijk wat problemen op kan leveren. Bij de wedstrijd over negenholes werd Joop Witteveen winnares. Kijk voor de scores en uitslagen op de separaat toegezonden mail.

Met of zonder goede start op de lus Azul vertrekken we naar hole twee. Hier krijg je een panoramisch uitzicht voorgeschoteld met een grote vijver zoals jullie ongetwijfeld al eens hebben gezien. Het zal jullie zeker niet verbazen als je jouw eerste slag vanaf de tee in het water speelt en vervolgens moet handelen zoals de regels aangeven voor een normale waterhindernis (gele paaltjes). Echter op deze hole hebben we een droppingzone links van de vijver en je tweede slag speel je vanaf deze plaats. Bal droppen en slaan. Wel een strafslag meetellen bij jouw score. Waarom deze optie ? Waarschijnlijk speel je jouw tweede slag vanaf de tee wederom in het water en dan is golf niet leuk en vooral niet als je pas op hole twee bent. Longhitters moeten ingehouden spelen want anders liggen zij op hole tien Amarillo en hebben zij ook een probleem. Eenmaal op de green is het Appeltje/Eitje.

Afsluitend wensen we iedereen een prettige voortzetting van de week met fraai weer en de terugkerende spelers een goede vlucht en graag tot volgende week.

De wedstrijdleiding.

Update: Fietstocht van Sevilla naar Santiage de Compostella

Vandaag gaat de 12e etappe van Zamora naar Mozar de Valverde (70 km)
Bij Zamora gaan de brug over en rijden ze richting stuwmeer, dat is al een aardig stukje omhoog en na 12 km nemen ze de afslag naar Villarrin om na 14.1 km Torres del Carrizal te doorkruisen. Na 24.9 km komen ze door Arquillinos en na 28 km Villaba de la Lamprena. Op 34.0 km zijn ze bij Vellarrin de Campos en na 43.8 bij Estacion de Tablas. Op Op 45.3 km zitten ze op de kruising met de N630 en nemen ze na 53.7 km de afslag voorbij het stuwmeer. Na 59.5 km komen ze door Bretocino en na 65 km door Burganes de Valverde. Op 70 km zijn ze in Mozar de Valverde om daar een onderkomen te zoeken.
Bijzonderheen onderweg: Het landschap waar ze door fietsen is rustig golvend met af en toe een dorpje. Het landschap heet de Tierra de Pan
Na 35 km fietsen komen ze in het dorpje Villarrin de Campos. Dit dorp kent al eeuwen een intense Cristusdevotie en wordt hier vereerd als Cristo de los Afligidos.

Ten noorden van Villarrin de Campos ligt La Reserva Regional de las Lagunas de Villafafila.
De meren zijn een beschermd gebied waar honderde soorten vogels komen.
Het stationnetje van de Tablas op 44 km is een kenmerkend voorbeeld van een verlaten stationsgebouw aan de overwoekerde ijzeren Via de la Plata.
Niet ver van het kruispunt mt de N630, op 45 km liggen bij Granja de Moreruela de ruines van het Monesterio de Moreruela het oudste klooster van Spanje uit de 12e eeuw.
De dorpen Bretocino 59 km en Olmillos zijn architectonisch bepaald geen hoogstandjes. Maar het echter booiend om te zien hoe hier de lokale bevolking met verweerde gezichten nog altijd op tradionale wijze de landbouw bedrijft.

De 13e etappe gaat van Mozar de Valverde naar Puebla de Sanabria (79/90km)
Mozar de Valverde is het begin van deze etappe en na 1.9 km komen ze door het dorpje Navianos de Valverde. Vervolgens na 7 km bereiken ze Aguilar de Tera, om vervolgens na 9.4 km Micereces de Tera te passeren. Op 11.4 km het dorpje Abraveses de Tera en na 14.5 km Santibañez de Tera. Op 19.3 km zijn ze in Santa Croya de Tera en na 20.8 km in Santa Marta de Tera. Na 26 km komen ze door Camarzane de Tera en op 37 km in Junquera de Tera. Nu hebben ze wel genoeg Tera’s gehad. Op 43 km komen ze door Rionegro del Ouente en na 51.6 km in Mombuey. Na 66 km door Asturianas, vervolgens na 68.5 km Palacios de Sanabria. 72 km gefiets paseren ze Otero en na 77.1 km Rotonde bij hotel Puebla. 79 km gefiets, nog niet op bestemming, maar wel in Puebla de Sanabria. Ze fietsen verder omdat ze bij pas op 81.5 km een onderkomen zullen vinden en dat is waarschijnlijk in Puente de Sanabria. Of verder.
Bijzonderheden onderweg: Het begin van de route gaat door een boeren landschap met leuke weggetjes en dorpjes. Op 9 km kom je het fraaie kerkje Micereces tegen.

Vanad Santa Marta fietsen ze over de oude hoofdweg N525.
Rionegro del Puente 43 km. Is een aardig plaatsje wat na een klim uit het dal bereikt wordt. Hier is ook de zijrivier Rio Negro.

Momby op 51 km heeft aan de linkerkant een leuk wijkje en ook dit plaatsje stond bekend om zijn geneeskruidige baden.
Palacios de Sanabria op 68 km is niet interessant, maar je kunt er wel honing kopen. Bij Palacios is de 15e eeuwse ermita Virgen de la Encarcion, patroonheilige van het dorp.

Ca. 6 km ten noorden van het dorp ligt Santiago de la Requejada.
Puebla de Sanabria 79 km is oud stadje met steile keienstraatjes en een unieke mengeling van snoeverige huizen en volksarchitectuur,is tegen een top aangebouwd. Op het hoogste punt is het 15e eeuwse kasteel van Los Benavente te vinden. Een ander belangrijk historisch bouwwerk is de 12e eeuwse kerk Santa Maria del Azogue.

Lago de Sanabria 87 km is een bergmeer met een oppervlakte van 3 bij 1.5km en is het grootste natuurlijke meer van Spanje. In het park Lago de Sanabria zijn schitterende wandelingen uitgezet.
Herinneringen aan Santiago en pelgrimsplaatsen:
In Santa Croya de Tera is een informatieplaat te vinden op de Plaza Mayor van de Via de la Plata.In Santa Marta de Tera staat een 12e eeuwse romaanse kerk met een beroemd beeld van Santiago uit de 11e-eeuw. Rionegro del Puente was vroeger een hospitaal voor de pelgrims en dat heette La Virgen Carballada. Het Romaanse kerkje Nuestro Senora de la Asuncion in Mombuy heeft een opmerkelijke toren uit de 13e-eeuw. In Asturianas vind je de pelgrimskerk Nuestro Senora del Carmen. In Santiago de la Requejada vinden van 22-25 juli de Santiago feesten plaats. In Otero ligt het heiligdom van Santa Maria de los Remedios en op de eerste zondag in oktober vindt hier een grote bedevaart plaats. En in San Martin de Castenade net boven het meer is het klooster van Santa Maria uit het jaar 916 en is in de 12e in geheel verbouwd in romaanse stijl.

De 14e etappe van Puebla de Sanabria naar Vendas de Barreira (70/84km.)
Maar de heren zijn door gefietst naar Requelo of Tunel del Padornelo.
Als ze vertrekken uit Requejo gaan ze over een aantal viaducten en met veel wind kan de stijging behoorlijk zwaar zijn.
Als ze vanaf Tunel del Padornelo vertrekken komen ze door een 450 m lange tunnel en gaan ze via een oude slingerweg verder. Op 18.5 km komen ze door Padornelo en na 29 km door Lubian.
Op 32 km gaan ze over een rotonde en volgen een vernieuwd trace direct naast de snelweg. Ook hier gaan zij een tunnel door die de Portillo a Canda heet, met een flinke klim.

Deze tunnel 450 m lang en goed verlicht. Na deze tunnel bevind men zich in Galicie. Na 42 km passeren ze Pereiro en na 49.4 km pas Alto de Ganizo.Op 51.0km komen ze door A Gudina en na 59.6 km in Alto de Meson de Herosa en na 70km zijn ze in Vendas da Barreira.

Requejo op 10 km is een leuk dorpje wat vroeger een stopplaats was voor de klim naar de 1330 meter hoge Portillo del Padornelo.

Na 18 km fietsen is er een leuk cafeetje aan de andere kant.
Lubian op 29 km lijkt op een vergeten dorp, maar het is de moeite waard om het plaatsje in te gaan. In Lubian bevind zich het heiligdom van La Virgen de la Tuiza.
As Vendas da Barreira op 70 km is een typisch Galicische plaatstje waar de huizen van grijze natuursteen zijn gemaakt. In Galicie merk je overal dat je op de route naar Santiago bent. Regelmatig is er informatie langs de weg.

De 15e etappe gaat van Vendas da Barreira naar Allariz 65.2 km.
Maar de heren hebben gisteren 16.6 km verder gefietst tot aan Verin waar ze een overnachting hebben opgezocht.
Verin is een lang gerekt plaatsje maar niets bijzonders. De eerste 24 km is wat zwaar er zitten namelijk een paar pittige klimmetjes in naar Alto de Estaves.
Hier is het wat drukker en kom je wat dichter bij bewoond gebied. Er moet nog wel een paar geklommen worden tot aan de Alto de Allariz.
De heren zullen nog wel wat verder door fietsen en gaan dan een stukje verder op de Route de la Plata. Ik denk dat ze door zullen fietsen tot aan A Seara of Cartelle. Maar dat weet ik niet zeker.

Allriz is een schitterend plaatsje. Aan de rand van het stadje is de Campo da Feira a Barreira; een grasveld voor het klooster van Santa Clara.

In het barokstijl opgetrokken Casa Torre Castro Oxea uit 1748 hebben ze een plaatselijk drankje dat iedere bezoeker gedronken moet hebben.
Midden in het stadje staat een fraaie romaanse Santiago-kerk uit de 12e eeuw.

De 16e etappe gaat van Allariz naar Oseiro (85.5 km)
Bij de 15e etappe hebben de heren een stukje van de 16e etappe gedaan en zijn ze gekomen tot Ribadavia.
Maar de tocht begint in Allariz en komen ze bij de afslag naar A Merca om in Merca rechtdoor te gaan naar A Manchica. Nu komen ze bij Sabucedo bij een t-kruising dit is na een flinke klim, om ververvolgens rechtsaf te slaan. In A Seara moeten ze links en na een tijdje fietsen zijn ze in Barral en gaan ze een kruising op voorbij de stuwdam. Hier moeten rechts richting Ribadavia waar ze gestopt zijn om te overnachten. Vervolgens pakken de 16e etappe nadat ze hebben geslapen en een goed ontbijt hebben gehad weer op. Ze steken de rivier Mino over en moeten dan een klim maken van 2 km. Ze komen bij een t-kruising en gaan ze richting Ourense. Ze volgen de doorgaande weg tot aan de rotonde en voor de snelweg gaan ze schuinrecht richting Casagrande de Robeiro.

Even verder komen ze op een t-kruising met de OR-211 waar ze linksaf het viaduct onder de snelweg gaan richting Leiro.Na 49km komen ze out op de nieuwe OUR-210. Dit is na 49.2 km. Op 52.2 km komen ze Leiro aan, en na 53.4 komen ze op de oude weg Embalsa de Cabanalas. Op 63.7 km paseren ze O Caballino en na 75.2 km Ceo. 78k m gefietst paseren ze Cotelas en op 85.5 km zijn ze op bestemming in Oseira waar ze een overnachting gaan opzoeken. Het kan zijn dat de heren nog een stukje door fietsen maar dat weet ik nog niet. Wasarschijnlijk hebben ze morgen een rustdag en gaan ze woensdag de laatste etappe doen. Ze vliegen de 29e weer terug naar Sevilla.

Er wordt gefietst door een mooie streek met veel kleinschalige landbouw en typische Galicische dorpjes. Voorbij Cartelle dalen ze af naar Barral en fietsen ze tussen de wijnranken.
Het dorpje Leiro ligt fraai aan de Rio Avia en is het centrum van de befaamde Ribeiro-wijn.

O Carballino is een vrij modern stadje en is niet zo interessant behalve dat hier diverse grote feesten plaats vinden.
Ceo staat bekend om Pan de Cea, dit zijn grote broden.

Oseira is het eind doel en midden in de eenzaamheid duikt het indrukwekkende Monesterio de Nuestra Santa Maria La Real de Oseira op.Dit klooster dateerd uit 1131 en in de 14e-eeuw is het bouwwerk flink uitgebreid. In 1647 zijn de barokfacade en de torens van de kerk verrezen volgens het model van de kathedraal van Santiago de Compostela.

De 17e etappe is de laatste van de fietstocht en deze gaat van Oseira naar Santiago de Compostela 95km.
De route gaat over de weg langs het klooster en deze gaat flink omhoog. Er zijn een paar steile stukken, maar over het algemeen valt het mee. Na 3.5 km volg je bij een Y-splisting de doorgaande weg naar links naar beneden en gaan ze na 4.7 km naar links door Provendura. Na 4.7 km gaan ze op een Y-splitsing naar rechts. Er wordt nu gefietst door een ruig berglandschap en veranderd voortdurend. Na 5.6 km gaan ze langs Provendura en op de Puerto de Provendura fiets je in de provincie Pontevedra. Nadat ze de pas zijn gepaseerd dalen ze, maar het blijft dalen en klimmen. In het streekcentrum Rodeiro gaan ze naar links richting Golada.

Ze gaan dwars door Godela om vervolgens richting Melide te gaan en daarna richting Vila de Cruces. Eindelijk een lekker lange afdaling na veel klimwerk richting Rio Arnego. Maar helaas voorbij een brug wordt het weer flink klimmen naar Vila de Cruces. In de hoofdstraat van dit dorpje zien de richtingaanwijzer met Santiago 40 km staan. Na ongeveer 50-60 km te hebben gefietst stoppen de heren in Vila de Cruces om te gaan overnachten. De tocht is behoorlijk zwaar en de heren hebben tijd omdat ze geen rustdag inbouwen.

Update: Fietstocht van Sevilla naar Santiage de Compostella

Hallo allemaal,

De 11e etappe gaat van Salamanca naar Zamora (72.5 km)

De etappe van gisteren was erg zwaar, ze waren pas om 19:30 uur in Salamanca omdat ze weer 20km waren omgereden.
Het vertrek van deze etappe begint op de Plaza Mayor en na 8 km bereiken ze San Cristobal de la Cuesta. Na 25 km.bereiken ze Aldeneuva de Figueroa en na 34.5 km Fuentesauco. 47.5 km verder zijn ze in Argujillo en na 54.2 km in El Piñero. 63.2 km verder in Gema en na 72.5 km in Zamora.

Bijzonderheden onderweg

Het eerste deel van de route gaat door een golvend korenlandschap en de dorpen zijn niet echt interessant.
Fuentesauco, na 34 km, is de hoofdstad van de streek Gureña.
Deze streek staat bekent om zijn uitstekende kikkererwten.
De kerk Santa Maria del Castillo is een monument uit de 16e eeuw. De kerk San Juan Bautisia dateert uit de 15e eeuw. In de kapel van het Clarissenklooster is een altaarstuk met fraaie schilderwerken. Arcemilles, 60 km verder, is heel kort moors geweest, namelijk: van 712-778, hoewel het zuidelijk van de Duero ligt. In 778 werd Arcenilles veroverd door Don Alfonso del Catolico. De 17e eeuwse brokkerk de la Asuncion is in 1982 uitgeroepen tot historisch monument. Hier bevinden zich de beroemde 15e-eeuwse panelen met afbeeldingen van het lijden en de verrijzenis van Stristus van Fernando Callego, Tablas de Arcenillas.
Zamora met de fraaie romaanse brug over de Duero is een bezoek meer dan waard. Puente Romano Sobre el Duero.
De stad heeft vele monumenten. Vooral in het oog springen de 14 romaanse kerken uit de middeleeuwen. Interessant is ook het Semana Museum. Hier staan de historische platforms met beeldgroeperingen opgesteld die tijdens de processies in de week voor Pasen door de stad worden gedragen. Leon en Castillie vormen een gezamenlijke regio van 8 provincies. Het wapen bestaat uit twee kastelen van Castilie en twee leeuwen van leon.

Hasta Pronto!

Hetty van der List

Nieuwe update: Fietstocht van Sevilla naar Santiage de Compostella

Hallo allemaal

Vandaag gaat de 7e etappe van Trujillo naar Monfrague (70k m)
Deze etappe is behoorlijk zwaar omdat er veel klimwerk verricht moet worden.
Van Trujillo fietsen de heren 40km en dan zijn ze bij het dorpje Torrejon el Rubio. Na 50km fietsen komt men bij de Poort de Taag.

Vandaaruit fietst men verder naar Villarreal de San Carlos. Dat is ongeveer 65.5 km fietsen. Na 70 km bereiken ze Parque de Monfrague.
Het parque de Montfrague is een beschermd natuurpark en is beroemd door de populatie vogels. Er zijn gieren, monnikengieren, lynxen en andere vogels en dieren te zien. Maar ook heel bijzonder zijn de grotten met prehistorische schilderingen. Hier zijn verschillende wandelingen uitgezet.
Verder ligt er 11km vanaf de camping Plasencia dat geheel door indrukwekkende middeleeuwse muren is omgeven waar de stad bovenuit steekt. Plasencia wordt in Extremadura de verwende metropol van het noorden genoemd. Verder vindt men in Plasencia fraaie bouwwerken uit de renaissance en een van de bekenste is het Palacio del Marquesos de Mirabel. In de stadsmuren van Plasencia zittenbeeldhouwwerken van Sint Jacob als pelgrim.
Vanaf het heiligdom Virgen del Puerto heb je een mooi uitzicht.
Een andere bijzonderheid is de poort van Taag waar het heiligdom Santuario de Monfraque. Na de reconquista werd dit kasteel eigendom van de kruisvaarders van de Orde van Monfrague.

Verslag van Cor van der List vanuit Trujillo

Eindelijk een internetcafe gevonden in Trujillo. Trujillo is een prachtige, zeer oude stad met een dubieus verleden. Van hieruit vertrokken veel Spaanse veroveraars van Zuid-Amerika en die hebben daar de Inca's en Azteken uitgemoord.
Tot nu toe prachtige tocht met zeer afwisselend landschap. Over het algemeen goed te fietsen, ook op de stille binnenweggetjes. In bijna ieder dorpje wel een bar om koffie te drinken of iets te eten. Het klimmem op de eerste dag over 55 km en de tweede, ook 55 km, was zwaar. Zelfs voor Ad. Woensdag was ik kapot na de diarree en fietsen op 2 bananen en 4 koppen thee is niet ideaal. Tevens een afstand van 82 km en een zeer saaie route. Een weg van ongeveer 30 km alleen mar rechtuit. Ik dacht dat je die alleen maar in Amerika had. Maar gisteren en vannacht een prima hostel met goede douche en lekker bed. Temperatuur is erg laag rond de 15 °C. Soms te koud voor een korte broek. Als het in het noorden nog kouder wordt moet ik een lange fietsbroek kopen. Wij hebben er nu 400 km opzitten en wij zijn op de 8e dag.
Dus nog even volhouden.
Deze tocht is prima voor ons Spaans wat hier overigens veel beter verstaanbaar is dan in Lepe.
Hebben al een aantal Nederlanders ontmoet die deze tocht lopend of op de fiets doen. Een ouder echtpaar 66 jaar kampeert zelfs nog en hebben nauwelijks getraind dus klasse.
Zij volgen hetzelfde schema dus misschien zien wij hen vandaag weer ergens op een terrasje of restaurantje.

Cor van der List


Vandaag de 8e etappe van Plasencia naar Aldeanueva (83,7 km)
De heren zijn gisteren iets verder doorgefietst en hebben overnacht in Plasencia. Vanuit Plasencia nemen de heren een binnendoor weggetje naar Calisto om zo de route weer op te pakken. Fietsen door Aldehuela del Jerte om door te fietsen naar Carcabispo. Na 47 km fietsen komen ze voorbij een wit huis, Venta de Quermada en gaan ze een karrespoor op dat een onderdeel is van de oude camino. Na 6 km komt de triumfboog Arco de Caparra. Hier gaan ze brug over van de Rio Abroz.

Na 58 km gaan ze naar Zarza de Granadilla en na 78.3 km zijn ze in Aldeanueva del Camino. Ze fietsen niet door na de camping, maar zoeken een onderkomen in Aldeanueva del Camino.
Bijzonderheden onderweg zijn Galisteo dat geheel ommuurd is met moorse vestingwerken van rivierstenen en prachtige arcades op de Plaza Mayor. Het pronkstuk is de 13e eeuwsekerk. Nuestra Senora de la Asuncion. Midden in het dorpje Carcaboso staan drie Romeinse mijlpalen.
Arco de Caparra dat 54 km vanaf Placencia ligt staat een Romeinse ruine. Nu kom je in de buurt van Las Hurdes. Hier maakte de befaamde cineast Luis Bunuel zij eerste documentaire Tierra sin Pan. Aan het stuwmeer Embalse de Gabriel Y Galan ligt het spookdorp Granadilla.
Aldeanueva del Camino heeft twee interessante kerken uit de 16e eeuw. Nuestra Senora del Olmo en San Sevando

Vandaag de 9e etappe van Aldeanueva naar Candelario (29 km)
De mannen zijn doorgefietst naar Valverde de Valdecasa. Dus hebben de heren in plaats van 29 km 49 km gefietst, lijkt niet veel, maar er moest veel klimwerk verricht worden. De route bevindt zich in de provincie Salamanca en de regio is Castilla y Leon. Bijzonderheden onderweg zijn: Hervas na 1.5 km. Dit middelweeuse stadje ligt tegen de bergen en heeft de best bewaard gebleven joodse wijk van Spanje. Een interessant gebouw is de renaissancekerk Santa Maria.
Na 8 km komen ze door Baños de Montemayor en is al een geneeskrachtige badolaats sinds de Romeinse tijd.

Na 14 km komen ze door Pas Puerto de Bejar

Na 24 km komen ze door Bejar. Dit is een oud stadje. Op het Plaza Mayor staat een aantal monumenten. Het stadhuis, een romaanse kerk en het vroegere paleis waren van hertog Cervantes.
Daarna komen ze door Candelario een van de mooiste dorpen van Spanje. Het is gelegen tegen de vaak met sneeuw bedekte 2400 meter hoge Sierra de Candelario.

Omdat de heren door gegaan zijn hebben ze een stukje van de 10e etappe van Bejar-Salamanca erbij gedaan. Ze zijn doorgefietst tot aan Valverde de Valdecasa.
Hier hebben ze een primitief onderkomen gevonden. Wel een mooie douchecabine, maar geen water, dus niet douchen.


Verslag van Cor van der List vanuit Hervas

Wij zijn na bijna 80 km aangekomen in Hervas. Dat ligt aan de voet van het gebergte waar wij in april maar ook nu nog sneeuw zagen liggen. Wij zijn onderweg verkeerd gereden zodat wij na 48 km maar 12 km waren verwijderd van Plasencia dus als wij niet op de kaart hadden gekeken of de weg gevraagd hadden hadden wij een rondje van 60 km gefietst zonder verder naar het noorden te zijn gekomen. Het was een vrij zware etappe omdat het weer veel klimmen was. Ad is redelijk kapot omdat hij ook wat verzwakt was door de diarree. Hij had gisteravond forel gegeten maar het vel van zijn visje leek wel de huid van een 120 jarigeI vrouw (of man) en de vis was ook niet warm. Ik had maar weer eens lomo met deze keer gloeiendhete en knapperige frites genomen. Je kunt maar beter geen risico nmen. Om half vijf vanmorgen dacht ik nog lekker 3,5 uur te kunnen slapen maar toen begon het gedonder met Ad. Ik heb hem laten slapen tot half negen en dat was eigenlijk te laat voor deze lange etappe. Ad komt ook niet zo snel op gang maar verder petje af voor zijn conditie. Bij iedere helling is hij als eerste boven maar ik ben sneller beneden omdat mijn fiets blijkbaar superlicht loopt. Hij trapt continu en ik doe niets en zoef hem voorbij. Vanmiddag in een piepklein barretje een bocadilla met jamon gegeten maar een derde was vet dus dat heb ik er maar vanaf gesneden. Wij logeren nu in een tot albergue omgebouwd buiten gebruik zijnd treinstation. Prachtig gelegen aan de voet van de bergen. Moet heel leuk zijn voor Wim omdat allerlei dingen van de trein zijn bewaard zoals stationsklokken, uniform, wissels, stootblokken, perron enz. Binnenin is het prachtig verbouwd met douches, toiletten, 4 persoonskamers, zithoeken, bar en je kunt er ontbijten en dat alles voor maar 15 euro. Het centrum van Hervas is op 5 min. lopen met talloze restaurantjes en tapasbarretjes. Als je dit leest snap je wel wat wij in april allemaal hebben gemist dus wij moeten een deel van deze route nog maar eens over doen. Er loopt hier ook een heel vriendelijke grote schapendoes dus toch nog even contact met een hond.Is met Mars alles goed en hoe is zijn conditie. Die van mij wordt steeds beter ik hoop wel 3 of 4 kilo kwijt te zijn als ik terug ben. Dus met mij gaat het prima en met Ad ook al weer beter na een goede hete douche.Ik hoop dat ik tot het eind toe foto,s kan blijven maken wat de accu geeft inmiddels een streepje minder aan. Wij zien wel in ieer geval de groetjes van ons beiden en sterkte in je eentje.

Cor van der List

Vandaag de 10e etappe van Valverde de Valdecasa naar Salamanca (60.5 km)
Vanaf Valverde de Valdecasa gaan ze richting Guijuelo en vandaar naar Los Santos. Een golvend landschap, niet echt zwaar. Voorbij Endrinal gaan ze richting Vecinos en bij Frades de la Sierra gaan ze het dorpje in langs de vleesfabriek de weg gaat den richting San Pedro de Rozados om vervolgens flink te klimmen naar La Dueña op bijna 1100 meter. Vandaar uit gaan ze richting Salamanca. In Salamanco of Marta de Tormes zullen ze hun onderkomen zoeken. Voorbij Valdecas fietsen ze tussen de zwerfkeien en op diversen plaatsen wordt graniet gewonnen.

In Endrinal worden de koeien regelmatig door de straten gedreven.
Een van de interessantste steden van Spanje is Salamanca die gesticht is in de
3e eeuw voor Christus. De universiteit van Salamanca heeft een belangrijke rol gespeeld in de geschiedenis van Spanje. In 1936 wist de opstandige generaal Franco met zijn leger snel door te stoten naar Salamanca. Onderweg heeft hij een bloedbad aangericht in de arena van Badajoz. Voordat je de stad Salamanca bereikt zie je toren van de oude en de nieuwe kathedraal. Over de Rio Tormes ligt een fraaie romaanse brug.
De meeste bouwwerken in de stad zijn opgetrokken uit okergele natuurstenen uit Villa mayor in het noordwesten van de provincie Zamora. Pronkstuk van Salamanca is de in barokstijl opgetrokken Plaza Mayor.
Indrukwekkend is de voorgevel boven de toegangspoort van de universiteit en het front van de San Esteban kerk en het museum. Een bezoek aan de fraaie kloostergang in het Monesterio de las Dueñas.

De Pico de la Dueña, een 1100 meter hoge top bij Frades de la Sierra, is een belangrijk punt op de oude pelgrimsroute. Hier staat het zwaardkruis van de ridders van Santiago.

Morgen hebben de heren een rustdag om even bij te komen en Salamanca te bezichtigen.

Hasta pronto!

Hetty van der List

Nieuwsbrief Golf mei 2010 nr. 2

Beste golfers,

Na een gezegend weekend met een prachtige processie en de Romeria in El Terron trokken onze golfers woensdag weer hun kar of Buggy (bij uitzondering) langs de diverse Barranco's del Moro om hun kunsten te vertonen aan hun medespelers. Niet gemakkelijk kunnen we vertellen, want de tocht begon deze middag op Azul voor zowel de spelers van de wedstrijd over achttienholes als de negenholes. Aan de wedstrijdtafel altijd weer nerveuze gezichten als we bekend maken dat we Azul en Amarillo gaan spelen en te moeten beginnen op Azul. Allez beste golfers, een beetje variatie kan geen kwaad en het was afgelopen woensdag op ons tijdstip van starten niet druk met flights vóór ons. Ruim binnen de vooraf vastgestelde tijd keerden de spelers terug op het Ooievaarsnest om te genieten van een welverdiend glaasje wijn of een lekker pilsje. Is het bij ons in Holland gehaktdag op woensdag, in Islantilla maken we dankbaar gebruik van de wekelijkse buffetdag en velen van de spelers schoven later op de avond gezellig aan aan het Mexicaanse buffet. De familie Kühne schoof zelfs aan en geheel gekleed in Mexicaanse stijl was een warm applaus hun deel.

Over naar de wedstrijd die onder prima weersomstandigheden werd gespeeld en die over het algemeen goede scores opleverden. Helaas deze middag geen Birdies en vreemd genoeg ook weinig echte Parren. Dat er geen Birdies gespeeld waren kwam de wedstrijdleiding goed uit want we zijn nog altijd op zoek naar onze miniatuur vogeltjes die we aanbieden bij het behalen van een Birdie. De overwinning ging deze middag naar onze directeur sportief Joep van den Bos die een leuke speech uit zijn prachtige pet toverde en die erg waarderende woorden over had voor zijn eigen flight. Naast zijn taak als mentor kon hij zich deze middag ook nog mentaal op zijn eigen kunnen richten en zodoende de prijs in ontvangst nemen. Vanwege aanwezige familie speelde Tony van Os deze middag mee met de wedstrijd over negenholes en zij werd in dit onderdeel winnares. Voor de uitslagen verwijzen we jullie naar de separaat toegezonden wedstrijduitslagen.

Gaan we over tot de bespreking van de voor velen moeilijke lus Azul en raden jullie aan gebruik te maken van de komende tips voor de diverse holes. Op naar hole één Azul .

Het witte balletje intrigeert, de groene golfbaan lokt en de voortdurende kans om jezelf te verbeteren, prikkelt. Vol goede moed hebben we de kaarten geruild, de eerste teemarker in de grond gestoken en de bal erop een mooi plaatsje gegeven. Eventjes gemeld welke bal je speelt en vervolgens gekeken waar je naar toe moet spelen. Wel beste golfers na ongeveer honderd vijftig meter draait de baan een beetje naar links en dus moet je naar rechts oplijnen. De heren zien rechts vooruit een materiaalhuisje staan en moeten zich daarop richten. De dames hebben op hun afslagplaats een beetje last van overhangende takken en zij spelen dus of beter gezegd zij lijnen links van dat huisje op. Vervolgens kunnen we dus met een volgende slag lekker voor de green landen en met een chip met drie op de green liggen. Eén naar de pin en de volgende erin en de bogey is geboren. Voor de longhitters wordt het lachen. Niet zelden willen zij juist met hun drive de bocht afsnijden en belanden vervolgens in de tuinen van de naastgelegen huizen. Voor de mannen : rustig beginnen en naar de open ruimte op de fairway, met twee op de green en de Par is geboren mits je jouw bal met een goede Putt voor de pin kan positioneren. Voor de longhitsters onder de dames is het net een nachtcrème: een zalfje. Ook voor hen een Par indien ze geen gekke fratsen uithalen.

Zo zijn we gekomen aan het einde van deze Nieuwsbrief, zien jullie graag volgende week weer terug en voor de terugkerende bewoners duimen we dat de aswolk geen roet in het reisplan zal opleveren.

De wedstrijdleiding.

Update: Fietstocht van Sevilla naar Santiage de Compostella

Hallo allemaal

Vandaag fietsen de heren de 5de etappe van Merida naar Miajadad (77km).
Het is vrij koud tot op heden, de heren hebben twee fiets jassen nodig om warm te blijven.
Vandaag begint de route bij de rotonde Plaza de Roma bij de Romeinse brug, richting Valverde.
Vandaar fietsen de heren ongeveer 34km naar Valdetorres. Hier beginnen de rijstvelden van Extremadura. Verder bevindt zich in Valdetorres de 16e-eeuwse kerk van Nuestra Senora de la Ascuncion.
Na 43 km fietsen belanden ze in het dorpje Yelbes. Uit deze streek kwamen veel conquistadores en kolonisten de zich later in Latijns-amerika vestigde.
Santa Amalia, Yelbes. Na 49 km fietsen passeren ze Medellin.Het is de geboorteplaats van conquistador Hernan Cortes.Op de weg naar het kasteel is de kerk van San Martin waar Hernan Cortes is gedoopt. De brug met de 20 bogen dateerd uit 1630.

Puente de Medellín-1Puente de Medellín-2
Na 77 km gefietst te hebben komen ze in Miajadas aan en is de tomatenstad van Europa.

MIAJADAS EXTREMADURA
Hier gaan de heren een onderkomen zoeken. Vaak zijn het jeugdherbergen of andere lokaties waar men kan overnachten en eten.

Hasta pronto!

Hetty van der List

Fietstocht van Sevilla naar Santiage de Compostella

Donderdag 6 mei:
Ik heb de jongelui naar Sevilla gebracht om morgenvroeg 7 mei te gaan starten met hun fietstocht van Sevilla naar Santiago de Compostella. Ze fietsen de Zilverroute via de La Plata.Vandaag hebben ze hun eerste stempel gehaald en zoals velen zijn ze hopeloos verdwaald in de stad op zoek naar een speld in de Jeugdherberg, maar hebben het uiteindelijk toch gevonden. Morgen vertrekken ze vanaf de kerk.


De 1este etappe is van Sevilla naar El Real dela Jara 79,6 km.

Vrijdag 7 mei de eerste dag van de route de la plata:
Na een heerlijk ontbijt zijn de heren vertrokken om de eerste etappe van de route de la plata, ofwel zilverroute te gaan fietsen. Het eerste deel is niet echt interessant, maar vanaf Alcala del Rio wordt het landschap fraaier. Vanaf Burguillos ga je het gebergte in. De Route gaat een gedeelte door het natuurpark Sierra de Norte Sevilla.

De toch komt door Almaden de la plata, een levendig Andalusisch dorp met witte huizen en kleine pleintjes om zo de tocht voort te zetten naar El Real de la Jara tevens het einde van de eerste etappe.

Zaterdag 8 mei de tweede dag van de route de la plata:
Deze gaat van El real de Jara naar Tentudia.

Nadat de heren Andalusië zijn uit gefietst komen ze in Extremadura, ook wel De Sierra Morrena de Sierra del Sur genoemd. Dit is de streek waar de ridders van de orde van Santiago het lang voor het zeggen hebben gehad. Na 12km fietsen komen ze het eerste dorp Hoya de Santa Maria de la Nave tegen. Dit dorp is omgeven door eikenbomen. De dorpen in Extremaduren hebben nog altijd de Andalusische sfeer. Op de kerktoren prijkt een ooievaarsnest. Na weer 28 km gefiets te hebben komen ze Aldea de Pallares tegen wat een strategisch punt was voor de moren. Na 36 km fietsen komen ze Montemolin tegen wat gedomineerd wordt door het indrukwekkende Moorse kasteel.

Als de heren zo'n 50 km gefietst hebben komen ze het plaatsje Calera de Leon tegen. Dit is een heel belangrijk plaatsje i.v.m. de beroemde Iberico zwijnen. Vooral op de berg Tentudia fiets je midden tussen de zwijnen. Dit is ook het eindpunt van de tweede etappe.

Hetty van der List

Golfers Nieuwsbrief mei 2010 nr 1

Beste golfers,

Waar de blanke top der duinen rust onder dik wolkendek en behoorlijk wat regen in Nederland, de golfers met een regenpak en misschien een ijsmuts op hun rondje spelen, daar draaien we hier langs de stranden van de Atlantische Oceaan rustig ons golfrondje. Natuurlijk in mei prachtig weer en vandaag een koel briesje. Helaas door een paar spelers met blessures, golflessen en nog wat andere oorzaken geen volle bak. Ondanks deze afwezigen toch voldoende deelnemers om een wedstrijd over achttien holes te kunnen spelen onder zeer fraaie omstandigheden. Niet alleen de tijd waarop we afslaan doch ook dat het in de middag rustig is en men de tijd neemt om “la comida “te gebruiken maakt het voor ons aangenaam om te spelen.

Zoals gezegd niet al te veel deelnemers en dus ook weinig ervaringen van spelers om hier te vermelden.Voldoende spelers om volgens onze plaatselijke regelementen en minimaal aantal spelers een prijsuitreiking te houden. Weinig echte Parren en slechts één echte Birdie en uiteraard gemaakt door de winnares deze middag Yvonne Hoope. Heel gezellig en onderhoudend dit keer om lekker aan de tafel iedereen op een positieve manier te kunnen vertellen en uitleggen hoe we sneller door de baan kunnen wanneer er echt veel deelnemers aan de wedstrijd meedoen. Elk voordeel konden we dus hier benutten om nog even wat praktische vragen te beantwoorden. Bij de analyse van de kaarten bleek dat op Azul 4 en 7 toch het hoogste aantal slagen genoteerd moest worden en ook op Amarillo 10 ( de eerste hole ). In de meeste gevallen dus een tien. Niet getreurd want elke dag is anders en maakt golf ook leuk en zeker in een wedstrijd. Een bemoedigend resultaat voor Hetty van der List, één van de dames die dit jaar voor het eerst aan de wedstrijden deelneemt en haar handicap laat registreren, speelde deze middag op Amarillo tien Stfpunten bij elkaar en dat geeft de burgeres moed.

Ondertussen hebben we even de tijd genomen om een kop koffie te drinken en daar hebben we uitzicht op de afslag van Azul zes. Eerste rij in de Skybox voor de schrijver dezes. Daar zie je nog wel eens de meest grote prutsers staan maar ook de “dandys “ die op het oog goed zouden moeten afslaan. Welnu, ik verslikte me bijna in de koffie bij het horen van “fore “en de latere knal op de dakpannen. Het hoofd diep gebogen en met een kromme rug sloop de man in kwestie naar zijn golfkar om een nieuwe bal te halen om opnieuw af te slaan. Gelukkig ging het nu goed en met slappe draf trok hij zijn kar voort in de hoop dat hij onderweg niet zou worden aangesproken op zijn onbesuist geslagen bal. Wat willen wij hier eigenlijk mee zeggen ?? In de eerste plaats dat op een paar holes de huizen te dicht bij de afslagplaatsen zijn gesitueerd en je juist op die holes beter rustig kunt slaan. In vele gevallen helpt die hengst tegen de bal toch niet want veelal moet je vaak juist met een tweede bal verder en zou de eerste ingehouden slag wel veel beter zijn waardoor de tweede slag je juist in een heel goede positie zou kunnen brengen om met de derde slag op de green te belanden. Op de tweede plaats willen we hiermee ook aangeven dat je altijd een tweede bal in je broekzak moet hebben of voor de dames in de zak van hun rok. Hoef je dus ook niet terug naar je kar. We komen er nog wel eens op terug zullen we maar zeggen om nog eens op het gemak wat handige tips te geven hoe we met een groot deelnemersveld de speeltijd op kunnen houden en hoe we door wat praktische tips veel tijd en ergernis kunnen voorkomen.

Op naar het beloofde onderdeel en de bespreking van de laatste hole op de lus Amarillo. Even nog een kleine tip voor de regelmatige lezers van deze Nieuwsbrieven. Als je handig bent maak je een nieuwe map b.v. “hole analyses “ en kopieer je de stukjes uit de Nieuwsbrieven en plak je die vervolgens in je nieuwe document. Een beetje Fröbelen en je hebt een leuk naslagwerkje om een beter zicht te krijgen hoe deze baan gespeeld moet worden.

Terug vanuit de Skybox gaan we over tot de bespreking van de laatste hole op de lus Amarillo en wel hole 18. Een hole voor de ervaren speler met de kwalificatie Appeltje/Eitje. Breed en zonder noemenswaardige problemen maar door de lengte een Par 4 en stroke index 11 – voor de beginners onder ons, de waardering in de rangschikking van deze hole op basis van achttien holes -. Twee slagen recht vooruit, de derde op de green, één of twee puttjes en een goed resultaat is dus normaal gegarandeerd. Ook de beginners kalm slaan is hier het devies.

Vòòr dat we deze keer over gaan tot de gebruikelijke groet, verzoeken we de spelers die in het bezit zijn van een NGF kaart hun identificatie van club en nummer door te willen geven aan de wedstrijdleiding. Dus als volgt: Jan Golf- Golfclub Haringvliet, Golf1, 98765.

Per e-mail toezenden aan: Henk Uiterwaal

Graag tot volgende week en kijk naar de separaat toegezonden uitslagen.

Islantilla, 6 mei 2010.

Spannend hoor, een onbekende kapper...

Wij wonen niet permanent op La Ciguena en dat geeft mij de mogelijkheid om op regelmatige basis thuis naar de kapper te gaan. Een kapper die mijn taal spreekt en ook al enige tijd mijn haar knipt en kleurt zoals ik dat graag wil.

Als gevolg van een 40-daagse rondreis door Marokko, ontkwam ik er deze maand echter niet aan om naar een 'onbekende' kapper te moeten.

Ik had van medebewoonsters al positieve berichten gehoord over Eva, die op donderdag en zaterdag naar La Ciguena komt. Ze is kapster maar ook geeft ze schoonheidsbehandelingen.
Via de receptie heb ik daarom een afspraak gemaakt en met de nodige spanning in mijn lichaam ging ik twee dagen later bij Eva op de stoel zitten. Eva komt uit Huelva maar spreekt goed Duits en aangezien ik het Duits beter beheers dan de Spaanse taal, was het voor mij toch makkelijk om uit te leggen wat ik wilde. Ze ging professioneel te werk en het eindresultaat was precies zoals ik het me had voorgesteld. Het gevolg was dat ik gelijk een afspraak heb gemaakt voor een gezichtsbehandeling, een paar dagen later. Afgelopen woensdag lag ik dus heerlijk relaxed op de behandeltafel en ook hiermee heeft ze me niet teleurgesteld. Eva verstaat duidelijk haar vak en ik zal dan ook vast en zeker wat vaker bij haar langsgaan voor een oppepper van mijn huid die hier ongemerkt toch te lijden heeft van zon. In ieder geval kan ook ik nu bijdragen aan de positieve berichten over Eva.

Yvonne Hoope

Golf wedstrijd

Islantilla, 3 mei 2010.

Beste golfers,

Ter informatie:

S U P E R B A L

Wedstrijdvorm

De vorm waarin de wedstrijd zal worden gehouden is Superbal, ook wel genaamd Mexican of Texas Scramble/Ambrose. Een wedstrijd waarbij vier spelers een team vormen. Allen slaan af, waarbij van elk van de teamleden minstens vier maal het teeshot als beste bal moet worden gekozen.

Vervolgens slaan alle spelers hun tweede slag, vanaf de plaats waar de beste bal ligt. De derde slag wordt door alle spelers gedaan vanaf de plaats waar de beste tweede slag is terecht gekomen en zo voort, totdat de hole is uitgespeeld.

Het team met de laagste Netto score over achttien holes is winnaar.

Handicapverrekening : Bruto score minus { ( som van alle Playing Handicaps : aantal spelers ) maal ½ } = Netto score.

Afslag Dames : Damestee

Afslag Heren : Herentee

Routing tijdens wedstrijd

Op deze woensdag spelen we de lussen VERDE/AZUL en de starttijden zijn om :

13.00 uur – 13.10 uur – 13.20 uur en 13.30 uur in volgorde van de flightindeling.

Longest drive/Neary

De longest drive voor de heren wordt geplaatst op AZUL 9 en voor de dames op VERDE 26.

De Neary voor zowel de dames als de heren op VERDE 24.

Ter informatie voor de captains het volgende:
Jullie dienen erop toe te zien dat er vlot wordt doorgespeeld. Dat houdt onder andere in dat er niet onnodig wordt gezocht naar verkeerd geslagen ballen.

Als er een geweldige slag is gemaakt en deze ligt al perfect, dat andere spelers die niet in staat zijn om dit te verbeteren, ook niet omwille van het spel nog een slag maken. Kort houden dus.

De Neary moet zowel voor de dames als de heren op de green zijn gespeeld om te kunnen worden geregistreerd.


TEXAS SCRAMBLE/AMBROSE

Beste golfers,

Zoals we reeds eerder hebben laten weten zal als afsluiting van het eerste halfjaar van de competitie voor de zomervakantie een bijzondere wedstrijd worden georganiseerd. Deze wedstrijddag zal zijn op woensdag 2 juni a.s. en natuurlijk hopen we op mooi weer en dat het een leuke golfmiddag zal worden.

Voor de deelnemers geldt als bijdrage een inschrijving van 5 euro voor de wedstrijd en te voldoen aan de wedstrijdtafel. Vriendelijk verzoeken we jullie op tijd aanwezig te willen zijn want de eerste flight start om 13.00 uur en punto en vervolgens dient de volgende flight ook op de plaats van vertrek te staan. Een starter zal jullie het vertreksein geven. We verwachten de binnenkomst van de laatste flight rond halfzes/zes uur. De wedstrijdkaarten dienen door de captain te worden ingeleverd vòòr zeven uur in de Lounge op La Cigüeňa bij Annet die daar aanwezig zal zijn.

Na inlevering van de wedstrijdkaart krijgt een ieder de gelegenheid om zich op te frissen en zijn hierbij de deelnemers aan de wedstrijd uitgenodigd om gezamenlijk het buffet te gebruiken wat jullie zal worden aangeboden. Natuurlijk zijn ook de partners van de deelnemers welkom om gezamenlijk gebruik te maken van het buffet echter onder voorwaarden van eigen rekening. Mocht je hieraan mee willen doen dan graag vòòraf opgave van deelname, dus uiterlijk 31 mei a.s.

Dan de prijsuitreiking. Deze zal worden gehouden na afloop van het buffet in de Lounge waarbij jullie twee gratis consumptiebonnen zal worden aangeboden. Deze aanbieding geldt niet alleen voor de deelnemers aan het buffet maar ook voor iedereen die heeft meegespeeld in de op woensdagen gespeelde wedstrijdcompetitie. Verder berichten we jullie dat de consumptieprijzen op deze avond voor zwak alcoholisch en fris 1,50 euro zullen bedragen.

Mochten er nog vragen zijn dan kunnen jullie bellen met +34959873224 en inschrijven voor het buffet via e-mail : annet.uiterwaal@gmail.com

In het vertrouwen jullie naar genoegen te hebben bericht.

De wedstrijdleiding.

Foto's koninginnendag 2010

Petanca met bewoners van Resort 'La Cigüeña', Islantilla op YouTube

EricLans40 — 3 september 2009 — Goede temperatuur, zon, speel plezier, ontspanning, gezond en gezellig bezig zijn.

Buitenbad Resort 'La Cigüeña' op YouTube

EricLans40 — 3 september 2009 — Een middagje zwemmen, zonnen, luieren, zonnen op eigen terrein.